LIGJI PËR MENAXHIMIN E INTEGRUAR TË BURIMEVE UJORE - Nr. 111/2012. datën 15.11.2012
Në mbështetje të neneve 78 dhe 83 pika 1 të Kushtetutës, me propozimin e Këshillit të Ministrave,
KUVENDII REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË VENDOSI:
KREU I
DISPOZITA TË PËRGJITHSHME
Neni 1
Qëllimi
Ky ligj ka si qëllim:
a) mbrojtjen dhe përmirësimin e mjedisit ujor, të ujërave sipërfaqësore, qofshin të përkohshme apo të përhershme, të ujërave të brendshme detare, të ujërave territoriale, zonave ekonomike ekskluzive,shelfit kontinental, të ujërave ndërkufitare, të ujërave nëntokësore, si dhe të statusit të tyre;
b) sigurimin, ruajtjen, zhvillimin dhe shfrytëzimin sa më racional të burimeve ujore, të domosdoshme për jetën
dhe për zhvillimin social e ekonomik të vendit;
c) shpërndarjen e drejtë të burimeve ujore, sipas qëllimeve të përdorimit dhe drejtimin e administrimin e efektshëm të tyre;
ç) mbrojtjen e burimeve ujore nga ndotja, shpërdorimi dhe harxhimi mbi nevojat faktike;
d) përcaktimin e kuadrit institucional, në nivel kombëtar e vendor, për vënien në jetë të një politike kombëtare për administrimin dhe menaxhimin e burimeve ujore në të mirë të komunitetit dhe interesave socialë dhe ekonomikë të vendit.
_________________________________
2 Ky ligj është përafruar plotësisht me:
Direktivën 2000/60/KE të Parlamentit Europian dhe të Këshillit, datë 23 tetor 2000, “Ngritja e një kuadri ligjor për
veprimet e komunitetit në fushën e politikës së ujërave”. Numri CELEX: 32000L0060 , Fletorja Zyrtare e Bashkimit Europian,
Seria L, Nr. 327, datë 22.12.2000, faqe 1 – 73.
Neni 2
Fusha e veprimit
1. Dispozitat e këtij ligji rregullojnë marrëdhëniet juridike që lindin nga përdorimi i burimeve ujore në Republikën e Shqipërisë.
2. Dispozitat e këtij ligji zbatohen për:
a) ujërat brendshme detare, ujërat territoriale, vijën bregdetare, zonën ekonomike ekskluzive, shelfin kontinental, ujërat sipërfaqësore e nëntokësore, së bashku me shtresat ujëmbajtëse dhe reshjet atmosferike, ujërat ndërkufitare,
burimet natyrore dhe ujërat e lagunave e zonat e mbrojtura;
b) ujërat kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale, me përjashtim të ujërave minerale dhe gjeotermale që janë të përshtatshme për nxjerrjen e lëndëve të para minerare ose shfrytëzimin e energjisë termike të akumuluar për qëllime të prodhimit të energjisë, të cilat rregullohen me ligj të veçantë.
Neni 3
Objekti i ligjit
Dispozitat e këtij ligji kanë si objekt të përcaktojnë:
a) sigurimin, mbrojtjen dhe shfrytëzimin racional të burimeve ujore;
b) zbatimin e planeve konkrete për përmirësimin e burimeve ujore, mbrojtjen e ujërave sipërfaqësore, të përkohshme apo të përhershme, të ujërave të brendshme detare, zonës ekonomike ekskluzive, shelfit kontinental, të ujërave ndërkufitare, të ujërave nëntokësore dhe të statusit të tyre;
c) promovimin e përdorimit të qëndrueshëm të ujit nëpërmjet mbrojtjes afatgjatë të burimeve ujore;
ç) zbatimin e metodave dhe kushtet për menaxhimin e integruar, përdorimin racional të burimeve ujore e mbrojtjen e cilësisë ekologjike të tyre;
d) krijimin e strukturave administrative për menaxhimin e burimeve ujore, si dhe ushtrimin e
funksioneve të tyre;
dh) marrjen e masave për zbutjen efektive të përmbytjeve dhe thatësirave;
e) monitorimin e statusit të ujërave, përdorimin racional dhe pakësimin e ndotjes;
ë) parandalimin e përkeqësimit të mëtejshëm, mbrojtjen dhe përmirësimin e gjendjes së brigjeve,
të ekosistemeve tokësore dhe ligatinave që varen drejtpërdrejt nga ekosistemet ujore.
Neni 4
Përkufizime
Në këtë ligj termat e mëposhtëm kanë këto kuptime:
1. “Agjencia Kombëtare e Mjedisit” është institucioni që është ngritur dhe funksionon sipas ligjit nr. 10 431
datë 9.6.2011“Për mbrojtjen e mjedisit”.
2. “Agjencia Rajonale e Mjedisit” është dega rajonale përkatëse e Agjencisë Kombëtare të Mjedisit.
3. “Akuifer” është një apo disa shtresa nënsipërfaqësore të shkëmbinjve a formacioneve të tjera gjeologjike të tokës, me porozitet dhe përshkueshmëri të mjaftueshme, që mundësojnë ose një rrjedhje të konsiderueshme të ujërave nëntokësore ose nxjerrjen e një sasie të konsiderueshme të ujërave nëntokësore.
4. “Autoriteti përkatës i qeverisjes vendore” është njësia e qeverisjes vendore, në territorin e së
cilës kryhet veprimtaria lidhur me ujërat.
5. “Autorizim” është akti administrativ, me anën e të cilit i njihet titullarit të saj e drejta të kryejë një apo disa veprime, në përputhje me kushtet e përcaktuara në të. Formulari i autorizimit përcaktohet me vendim të Këshillit Kombëtar të Ujit.
6. “Autorizim i posaçëm” është akti administrativ, me anën e të cilit i njihet titullarit të saj e
drejta të kryejë një veprim të caktuar, në përputhje me kushtet e përcaktuara në të. Formulari i këtij
autorizimi përcaktohet me vendim të Këshillit Kombëtar të Ujit.
7. “Basen ujor” është sipërfaqja e tokës prej ku, përmes një numri përrenjsh, lumenjsh apo edhe liqenesh, të gjitha rrjedhat sipërfaqësore derdhen në një lumë, i cili derdhet në det, në një grykëderdhje të gjerë të vetme, në një deltë apo në një lumë tjetër.
8. “Brigjet” janë rripat anësorë të tokës përgjatë deteve, liqeneve, rezervuarëve, lagunave dhe
pellgjeve, si dhe përgjatë rrjedhës së shtratit të lumenjve e përrenjve që, në funksion të përdorimit, përfshijnë të paktën dy zona:
a) me gjerësi 5 m në drejtim normal me tokën nga brinja e sipërme e shtratit natyror në brigjet e pjerrëta dhe 20 m nga vija e nivelit maksimal të plotave me probabilitet përsëritjeje, një herë në 25 vjet, të ujit në brigjet e sheshta,
që përdoret për qëllime publike me dispozita të veçanta;
b) me gjerësi 100 m në drejtim normal me tokën nga brinja e sipërme e shtratit natyror në brigjet e pjerrëta dhe 200 m nga vija e nivelit maksimal të plotave me probabilitet përsëritjeje një herë në 25 vjet të ujit në brigjet e sheshta, në të cilën çdo veprimtari e zhvilluar përcaktohet nga organet e administrimit a menaxhimit të burimeve ujore. Kufiri i ndarjes së bregut të pjerrët me bregun e sheshtë
është pjerrësia 10 për qind në drejtim normal me bregun.
9. “Burimet ujore” janë të gjitha ujërat e brendshme detare, ujërat territoriale, vija bregdetare, zona ekonomike ekskluzive, shelfi kontinental, ujërat sipërfaqësore e nëntokësore, së bashku me shtresat ujëmbajtëse, reshjet atmosferike,
nën juridiksionin dhe kontrollin e Republikës së Shqipërisë.
10. “Burimet ujore gjeotermale” janë ujërat që kanë temperatura vazhdimisht më të larta se temperaturat mesatare vjetore atmosferike të rajonit, me efektin e temperaturës së nëntokës, në varësi të strukturës gjeologjike, që mund të përmbajnë materiale të shkrira dhe gaz në një sasi më të lartë se burimet ujore përreth, ku uji, avujt dhe gazi natyrshëm shpërthejnë ose nxirren nga vendet ku ato
mbahen nëpërmjet ngrohjes nga nëntoka ose nga shkëmbinjtë e thatë dhe të nxehtë,
nëpërmjet strukturave nëntokësore të modifikuara nga njeriu.
11. “Burimet ujore minerale dhe termominerale” janë ujërat e ngrohta dhe të ftohta natyrore që ndodhen natyrshëm në thellësi të ndryshme të nëntokës e në kushte të përshtatshme gjeologjike, që ndodhen ose janë nxjerrë në sipërfaqe të tokës më vete nga një ose shumë burime, që janë të përcaktuara nga përmbajtja e tyre minerare apo komponentë të tjerë, të tillë si uji i pijshëm,
uji kurativ dhe emra të ngjashëm.
12. “Enti Rregullator i Ujit (ERRU)” është institucioni që ushtron veprimtarinë në bazë të ligjit nr. 8102, datë 28.3.1999 “Për kuadrin rregullator të sektorit të furnizimit me ujë dhe largimit e përpunimit të ujërave të ndotura ”, të ndryshuar.
13. “Eutrofikim” është pasurimi i ujit me përbërës ushqyes, veçanërisht me komponime azotike ose fosforike që shkakton zhvillim të shtuar të algave dhe llojeve më të larta bimore, që krijojnë prishje të padëshirueshme të baraspeshës së organizmave të pranishëm në ujë dhe të kualitetit të këtij uji.
14. “Horizont ujor” është një shtresë nënsipërfaqësore, shtresa të një shkëmbi ose shtresa të tjera gjeologjike me një porozitet të mjaftueshëm dhe një depërtueshmëri për të lejuar një rrjedhje të konsiderueshme të ujërave nëntokësore ose shkëputjen e sasive të konsiderueshme të tyre.
15. “Inspektorati që mbulon fushën e mjedisit” është autoriteti inspektues, sipas përcaktimit të dhënë në ligjin nr.
10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”.
16. “Kadastra Kombëtare e Burimeve Ujore” përmban inventarin publik ku regjistrohen të
gjitha të dhënat për ujërat nëntokësore, ujërat sipërfaqësore dhe zonat e mbrojtura.
17. “KKU” është Këshilli Kombëtar i Ujit.
18. “Koncesion” është marrëveshja ndërmjet autoritetit kontraktues dhe koncesionarit, siç përcaktohet në ligjin nr. 9663,
datë 18.12.2006 “Për koncesionet ”, të ndryshuar.
19. “Kontrollet e shkarkimeve” janë kontrollet që kërkojnë një kufi specifik të shkarkimit, përshembull një vleftë kufi të shkarkimit ose ndryshe specifikimin e kufijve apo kushteve mbi efektet natyrën ose karakteristika të tjera të një emisioni ose kushtet operacionale, të cilat ndikojnë në shkarkimet.
20. “Kufi hidrografik i basenit ujëmbledhës” është vija imagjinare, e cila formohet duke lidhurpikat më të larta të peizazhit, si majat e maleve, kodrave, kreshtave që ndajnë luginat nga njëra-tjetra dhe që lë jashtë saj të gjitha degët e
përrenjve dhe lumenjve që rrjedhin në anë të kundërt.
21. “Kufijtë territorialë të menaxhimit” janë kufijtë artificialë të miratuar për arsye menaxhimi, brenda të cilëve përfshihen një ose më shumë basene apo pjesë basenesh hidrografike.
22. “Leje” është akti administrativ, sipas përcaktimit të bërë në ligjin nr. 10 081, datë 23.2.2009 “Për licencat, autorizimet dhe lejet në Republikën e Shqipërisë”, të ndryshuar.
23. “Leje mjedisi” është leja e mjedisit e tipit A, B apo C, sipas rastit, siç përcaktohet në
ligjin nr. 10 448, datë 14.7.2011 “Për lejet e mjedisit”.
24. “Licencë” është akti administrativ, sipas përcaktimit të bërë në ligjin nr. 10 081, datë 23.2.2009 “Për licencat, autorizimet dhe lejet në Republikën e Shqipërisë”, të ndryshuar.
25. “Ligji për mbrojtjen e mjedisit” është ligji nr. 10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”.
26. “Liqen” është një trup me ujëra të brendshme sipërfaqësore dhe nëntokësore të qëndrueshme.
27. “Lumë” është një trup ujor i brendshëm, me ujë, që në pjesën më të madhe të tij rrjedh mbi sipërfaqen e tokës, por që në një pjesë të rrjedhës së tij mund të rrjedhë edhe nën tokë.
28. “Ministër përgjegjës” është ministri që mbulon fushën e veprimtarisë, sipas përcaktimit të legjislacionit në fuqi.
29. “Ministri” është ministri i ministrisë përgjegjëse për administrimin e burimeve ujore.
30. “Ministria” është ministria përgjegjëse për administrimin e burimeve ujore.
31. “Mjedis” janë përbërësit natyrorë, si ajri, toka, ujërat, klima, flora dhe fauna në tërësinë e ndërveprimeve me njëra-tjetrën, si dhe trashëgimia kulturore, si pjesë e mjedisit të krijuar nga njeriu, sipas kuptimit të dhënë në ligjin nr. 10 431, datë 9.6.2011
“Për mbrojtjen e mjedisit”.
32. “Ndotës” është çdo substancë e rrezikshme që shkakton ndotje, sipas kuptimit të dhënë në ligjin nr. 10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”.
33. “Ndotje” është futja e drejtpërdrejtë ose jo, si rezultat i veprimtarisë së njeriut, e substancave, dridhjeve, rrezatimit, erërave të pakëndshme, nxehtësisë apo zhurmës në ajër, ujë apo tokë, në atë masë që mund të jetë e dëmshme për cilësinë e mjedisit ose shëndetin e njeriut, që mund të çojë në dëmtimin e pronës materiale apo të përkeqësojë dhe të ndërhyjë në shërbimet e përdorimet e tjera të ligjshme të mjedisit, sipas kuptimit të dhënë në ligjin nr. 10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”.
34. “Normë e cilësisë së mjedisit për ujërat” është përqendrimi i një substance ndotëse të veçantë ose i
një grupi substancash ndotëse në ujë, në sedimente ose në biotë.
35. “Normë e cilësisë së ujërave nëntokësore” është norma mjedisore, teknike dhe shëndetësore që shprehet si përqendrim i një substance ndotëse të veçantë apo i një grupi substancash ndotëse ose si tregues i ndotjes së ujërave nëntokësore.
36. “Normë teknike e shkarkimit në mjedis” janë kufijtë e vlerave dhe të përqendrimeve të parametrave fiziko-kimikë të ujërave të ndotura industriale, të cilat derdhen në sistemin e kanalizimeve publike, sipas kuptimit të dhënë në vendimin nr. 1340, datë 11.12.2009 të Këshillit të Ministrave “Për miratimin e rregullores për furnizimin me ujë dhe kanalizimet në zonën
e shërbimit të ujësjellës - kanalizimeve”.
37. “Përdorues” është çdo rreth, bashki, komunë, fshat, shoqatë e përdoruesve të ujit, ndërmarrje shtetërore apo private, person fizik dhe juridik, që merret me eksplorimin, prodhimin, përdorimin e burimeve ujore, shkarkon, trajton apo kryen çdo lloj aktiviteti tjetër në fushën e menaxhimit të ujërave, në përputhje me legjislacionin në fuqi.
38. “Përdorim i ujit” janë shërbimet e ujit, si eksplorimi, prodhimi, përdorimi i burimeve ujore,shkarkimi, trajtimi apo kryerja e çdo lloj aktiviteti tjetër në fushën e menaxhimit të ujërave, duke pasur një impakt të rëndësishëm mbi statusin e ujit.
39. “Përmbytje” është mbulimi i përkohshëm nga uji i një toke që normalisht nuk mbulohet nga uji. Kjo përfshin përmbytjet nga lumenjtë, përrenjtë malorë, nga shkarkimet e digave, rrjedhat ujore kalimtare dhe përmbytjet nga deti në zonat bregdetare, me përjashtim të përmbytjeve nga sistemet e kanalizimit të ujërave të ndotura.
40. “Potencial i mirë ekologjik” është potenciali ekologjik i një trupi ujor tepër të modifikuar ose i një trupi ujor artificial, kur ai vlerësohet po aq “i mirë” sa është përcaktuar në akte ligjore të veçanta.
41. “Prurje me qëndrueshmëri 355 ditë (Q355)” është prurja bazuar në prurjen e mesatareve ditore të studimit hidrologjik, e cila nuk tejkalohet më shumë se 355 ditë në një vit. Kjo nënkupton se mesatarisht prurja natyrale është më e vogël se vlera e
Q355 vetëm për 10 ditë të vitit.
42. “QKL” është Qendra Kombëtare e Licencimit, sipas përcaktimit të ligjit nr. 10 081, datë 23.2.2009 “Për licencat, autorizimet dhe lejet në Republikën e Shqipërisë”, të ndryshuar.
43. “Regjistër Kombëtar i autorizimeve, lejeve dhe koncesioneve për përdorimin e burimeve ujore” është portali i integruar i të dhënave elektronike, që shërben si instrument procedural publikimi, shpalljeje, që siguron transparencën në fushën e licencimit,
të autorizimit dhe dhënies së lejeve.
44. “Regjistër Kombëtar i Licencave dhe Lejeve” është një portal i integruar të dhënash elektronike, që shërben si instrument procedural publikimi, shpalljeje, si dhe një arkiv elektronik zyrtar që siguron transparencën në fushën e licencimit,
të autorizimit dhe dhënies së lejeve.
45. “Rreziku nga përmbytjet” është kombinimi i probabilitetit të ngjarjes së përmbytjes dhe të pasojave negative të mundshme për shëndetin e njeriut, për gjënë e gjallë, pronën, mjedisin, trashëgiminë kulturore dhe aktivitetin ekonomik
që lidhet me ngjarjen e përmbytjes.
46. “Rrjedhje minimale ekologjike” është regjimi i rrjedhjes në një trup ujor sipërfaqësor, shtrat lumor, basen ujor apo zonë bregdetare, e nevojshme për të ruajtur një qëndrueshmëri të ekosistemit natyror dhe përfitimeve të tyre.
47. “Servitut” ka kuptimin që jepet nga dispozitat e Kodit Civil të Republikës së Shqipërisë.
48. “Sistemi i kanalizimeve” janë të gjitha tubacionet, kolektorët, pajisjet, ndërtesat dhe strukturat, që shërbejnë për mbledhjen e ujërave të ndotura, stacionet e pompimit ose paratrajtimi i ujërave të ndotura nga njësitë e qeverisjes vendore, por që nuk përfshijnë ujërat e shiut. Instalimet e të tretëve për shkarkimin e ujërave të ndotura, janë, gjithashtu, pjesë e sistemit të kanalizimeve, si dhe
pajisjet që duhen për implementimin, zgjerimin, rehabilitimin ose mirëmbajtjen e sistemit.
49. “Status ekologjik” është shprehja e cilësisë së strukturës dhe funksionimit të ekosistemeve ujore, që lidhen me ujërat sipërfaqësore dhe klasifikohet në përputhje me akte të veçanta ligjore.
50. “Status i mirë ekologjik” është statusi ekologjik i arritur nga një trup ujor sipërfaqësor që vlerësohet
po aq “i mirë” sa është përcaktuar në akte të veçanta ligjore.
51. “Status i mirë i ujërave nëntokësore” është statusi i arritur nga një trup me ujëra nëntokësore, kur si statusi i tij sasior, ashtu edhe statusi i tij kimik vlerësohen të paktën po aq “të mirë”, siç përcaktohet në aktet ligjore në fuqi.
52. “Status i mirë i ujërave sipërfaqësore” është gjendja e arritur nga një trup ujor sipërfaqësor, ku si gjendja e tij ekologjike, ashtu edhe gjendja e tij kimike janë vlerësuar të paktën po aq “të mira”, siç përcaktohet në aktet ligjore në fuqi.
53. “Status i mirë kimik i ujërave nëntokësore” është statusi kimik i një trupi ujor nëntokësor që vlerësohet po aq “i mirë”,
siç përcaktohet në aktet ligjore në fuqi.
54. “Status i mirë kimik i ujërave sipërfaqësore” është statusi kimik që kërkohet për të përmbushur objektivat mjedisorë për ujërat sipërfaqësore, siç përcaktohet në aktet ligjore në fuqi.
55. “Status i mirë sasior i ujërave nëntokësore” është statusi sasior i një trupi ujor nëntokësor që vlerësohet po aq “i mirë”, siç përcaktohet në aktet ligjore në fuqi.
56. “Status i ujërave nëntokësore” është shprehja e përgjithshme e statusit të një trupi ujor nëntokësor, që përcaktohet nga statusi referuar limiteve të sipërme të standardit, siç përcaktohet në aktet ligjore në fuqi.
57. “Status i ujërave sipërfaqësore” është shprehja e përgjithshme e gjendjes së një trupi ujor sipërfaqësor, që përcaktohet nga gjendja e tij ekologjike, cilësore dhe kimike më e varfër.
58. “Status sasior” është shprehja e masës, në të cilën një trup ujor nëntokësor ndikohet nga nxjerrjet e
drejtpërdrejta ose jo të drejtpërdrejta.
59. “Standarde të cilësisë mjedisore” është përqendrimi i ndotësve të veçantë ose i grupit të ndotësve në ujë, sedimente ose biota, i cili nuk duhet të tejkalohet, me qëllim mbrojtjen e shëndetit njerëzor dhe të mjedisit.
60. “STKKU” është Sekretariati Teknik i Këshillit Kombëtar të Ujit.
61.“Subjekt ndotës” është çdo person, fizik apo juridik, veprimtaria e drejtpërdrejtë ose jo e drejtpërdrejtë e të cilit shkakton ndotjen e mjedisit, sipas kuptimit që i është dhënë nga ligji nr. 10 431,
datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”.
62. “Substanca ndotëse” janë të gjitha substancat e prirura për të shkaktuar ndotje, në veçanti ato që janë
përcaktuar si të tilla në akte ligjore e nënligjore specifike.
63. “Substanca prioritare” janë ato substanca ku përfshihen “substancat prioritare të rrezikshme”, të përcaktuara si të tilla në akte ligjore të veçanta, për ndalimin apo ndërprerjen e shkarkimeve, çlirimeve dhe humbjeve të të cilave duhen marrë masa të posaçme.
64. “Substanca të rrezikshme” është një substancë apo grup substancash, të cilat janë toksike, të qëndrueshme dhe me prirje për t’u akumuluar biologjikisht në mënyrë të natyrshme, si dhe substanca apo grupe të tjera substancash, të cilat paraqesin rrezikshmëri të ngjashme, sipas kuptimit që i është dhënë nga ligji nr. 10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”.
65. “Shelfi kontinental” ka kuptimin që jepet nga dispozitat e Kodit Detar të Republikës së Shqipërisë.
66. “Shërbimet e ujit” janë të gjitha shërbimet që sigurojnë për konsumatorët familjarë, publikë e privatë, si dhe për veprimtaritë e biznesit, nxjerrjen, mbajtjen, ruajtjen, trajtimin dhe shpërndarjen e ujit sipërfaqësor ose nëntokësor, grumbullimin, largimin dhe përpunimin e ujërave të ndotura, të cilat më pas shkarkohen në ujërat sipërfaqësore.
67. “Shkarkim në ujë” janë shkarkimet në trupat ujorë, ku përfshihen shkarkimet në rrjetin e tubacioneve të
ujërave të ndotura dhe të shiut.
68. “Shkarkime industriale” janë mbetjet e lëngshme, të cilat prodhohen pas proceseve të ndryshme industriale, me rrezik kontaminimi ose ndotjeje të mjedisit ku ato shkarkohen.
69. “Titullar i licencës, autorizimit, lejes, koncesionit” është personi juridik apo fizik, që ka marrë një licencë, autorizim,
leje apo koncesion.
70. “Trajtim i kombinuar” është kontrolli i shkarkimeve dhe derdhjeve në ujërat sipërfaqësore, sipas mënyrës së
trajtimit të përcaktuar në akte nënligjore të veçanta.
71. “Trup me ujëra nëntokësore” është ai formacion gjeologjik që ka aftësinë e ujëmbajtjes në një vëllim dhe
kusht të caktuar dhe që përbën një akuifer.
72. “Trup ujor artificial” është trupi ujor sipërfaqësor i krijuar nga veprimtaria njerëzore, si rezervuar, depo ruajtjeje,
kanal, pellg për rritje peshku.
73. “Trup ujor sipërfaqësor” është një element i dallueshëm dhe i rëndësishëm i ujërave sipërfaqësore, p.sh. një liqen, rezervuar, përrua, lumë ose kanal, një pjesë e një përroi, lumi ose kanali, ujëra të përkohshme ose një shtrirje e ujit bregdetar.
74. “Trup ujor tepër i modifikuar” është trupi ujor sipërfaqësor, i cili, si rezultat i ndryshimeve fizike nga aktiviteti njerëzor, ka ndryshuar rrënjësisht karakterin e tij në krahasim me atë që është shpallur me legjislacionin përkatës nga autoriteti kompetent.
75. “Thatësirë” është periudha e gjatë kohore me prurje të vogla, të cilat janë të pamjaftueshme për të plotësuar nevojat për ujë të një kategorie përdoruesish.
76. “Ujërat e brendshme detare” përfshijnë ujërat e limaneve detare, ngushticat, ujërat brenda arkipelagëve, detet e brendshme, hapësirat ujore mes vijës së baticës më të lartë dhe zbaticës më të ulët, si dhe deltat e lumenjve.
77. “Ujërat e ndotura industriale” janë të gjitha ujërat e përdorura që shkarkohen nga mjediset që përdoren për të zhvilluar veprimtari tregtare ose industriale, të cilat nuk janë ujëra të përdorura shtëpiake apo rrjedha të ujërave të shiut.
78. “Ujërat e ndotura shtëpiake” janë ujërat e përdorura nga zonat rezidenciale dhe sektori i shërbimeve, që e kanë origjinën kryesisht nga metabolizmi i njeriut dhe veprimtaritë e sektorit shtëpiak.
79. “Ujërat e ndotura urbane” janë ujërat e përdorura shtëpiake ose një përzierje e ujërave shtëpiake me ujëra të ndotura industriale dhe rrjedhat nga ujërat e shirave.
80. “Ujëra territoriale” kanë kuptimin që jepet nga dispozitat e Kodit Detar të Republikës së Shqipërisë.
81. “Uji i përdorur industrial” është uji i prodhuar nga proceset e ndryshme industriale, i cili mund të jetë me rrezik kontaminimi apo ndotjeje për mjedisin në të cilin ai shkarkohet.
82. “Ujë i pijshëm” është uji i përcaktuar për përdorim nga njerëzit, ku futen:
a) ujërat e trajtuara ose të patrajtuara, të përcaktuara për qëllim pirjeje, gatimi, përgatitjeje të ushqimeve dhe për nevojat e higjienës, pavarësisht nga origjina e tyre dhe nga fakti nëse janë furnizuar prej një rrjeti shpërndarës, publik apo privat, prej depozitave, prej autoboteve, prej puseve, individuale apo kolektive, apo të ambalazhuara në shishe ose enë;
b) ujërat që përdoren në ndërmarrjet e prodhimit të ushqimeve për prodhimin, fabrikimin, përpunimin, ruajtjen apo tregtimin e prodhimeve ose lëndëve të përcaktuara për përdorim nga njerëzit, si dhe ujërat për pastrimin e sipërfaqeve, objekteve apo materialeve që mund të jenë në kontakt me artikuj ushqimorë;
c) artikujt ushqimorë me origjinë ujore;
ç) ujërat e furnizuara për përdorim nga njerëzit, si pjesë e një aktiviteti tregtar apo publik, pavarësisht nga sasia
mesatare e ujit të furnizuar në ditë.
83. “Ujëra bregdetare” janë ujërat sipërfaqësore, të cilat ndodhen në brendësi të një vije imagjinare, e cila është e baraslarguar në secilën nga pikat e saj 1 milje detare nga pjesa e jashtme e pikës më të afërt të vijës bazë dhe që shërben si referim për të përcaktuar shtrirjen e ujërave territoriale dhe që shtrihen eventualisht deri në kufirin e jashtëm të ujërave transitore.
84. “Ujëra nëntokësore” janë të gjitha ujërat që ndodhen nën sipërfaqen e tokës apo kanë dalje të drejtpërdrejtë në sipërfaqen e tokës në formën e burimeve natyrore.
85. “Ujëra ndërkufitare” janë ujërat sipërfaqësore dhe nëntokësore, të cilat përshkojnë ose janë
të lokalizuara në kufijtë midis dy ose më shumë shteteve.
86. “Ujëra të brendshme” janë të gjitha ujërat e ndenjura ose ujërat e rrjedhshme mbi sipërfaqen e një terreni dhe të gjitha ujërat nëntokësore në drejtim të bazamentit të tokës, mbi të cilën është matur gjerësia territoriale e ujërave.
87. “Ujëra të përkohshme” janë trupat ujorë sipërfaqësorë në afërsi të grykëderdhjeve të lumenjve në det, që janë pjesërisht me karakter të kripur, si rezultat i afërsisë së tyre me ujërat bregdetare, por që kryesisht ndikohen nga rrjedha me ujëra të ëmbla.
88. “Ujëra sipërfaqësore” janë ujërat e brendshme, me përjashtim të ujërave nëntokësore,
ujërat e përkohshme, ujërat bregdetare dhe ujërat territoriale.
89. “Vlefta kufitare e shkarkimit” është masa, e shprehur në termat e parametrave specifikë të sigurt, përqendrimi dhe niveli i shkarkimit, i cili mund të mos tejkalohet gjatë një ose më shumë periudhave kohore.
90. “Zona ekonomike ekskluzive” ka kuptimin që jepet nga dispozitat e Kodit Detar të Republikës së Shqipërisë.
91. “Zonë e mbrojtur” është çdo zonë e përcaktuar, sipas kuptimit të dhënë në ligjin nr. 8906,
datë 6.6.2002 “Për zonat e mbrojtura”, të ndryshuar.
92. “Zona të veçanta ruajtjeje” janë zonat e përcaktuara, sipas kuptimit të dhënë në ligjin nr.8906,
datë 6.6.2002 “Për zonat e mbrojtura”, të ndryshuar.
93. “Zona termominerale” është ajo zonë, kufijtë e së cilës janë përcaktuar me anë të studimevetë kryera nga institucionet e specializuara, kombëtare ose ndërkombëtare, bazuar në legjislacionin në fuqidhe që përmbajnë burimet
termominerale së bashku me ujërat natyrore minerale.
94. “Zonë e vërshimit” është sipërfaqja në të dyja anët e shtretërve të lumit ku parashikohet tëndodhin përmbytje të përkohshme.
Neni 5
Pronësia e burimeve ujore
1. Janë në pronësi të shtetit dhe në administrim të organeve shtetërore:
a) të gjitha burimet ujore të Republikës së Shqipërisë;
b) të gjithë shtretërit dhe brigjet e lumenjve, përrenjve dhe rrjedhave të tjera natyrore, qofshin të përkohshme apo të përhershme, ujërat kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale, kanalet, liqenet, pellgjet, lagunat dhe ujëmbledhësit natyrorë apo artificialë, ishujt dhe grumbullimet e rërës, gurëve dhe dherave në shtretërit e lumenjve, liqeneve dhe ujëmbledhësve, si dhe formacionet gjeologjike të ujërave nëntokësore;
c) toka e përftuar nga tërheqja e ujit ose nga përparimi i tokës në drejtim të ujit, kur ajo lidhet me tokën, që është në pronësi të shtetit;
ç) të gjitha strukturat dhe punimet hidroteknike të realizuara nga shteti, si digat, sistemet e ujitjes, kullimit dhe lundrimit, stacionet e ujit të pijshëm dhe kanalet, si dhe punimet që lidhen me to.
2. E drejta e pronësisë së shtetit, sipas përcaktimeve në shkronjat“a”, “b” dhe “c” të pikës 1 të këtij neni, është e patjetërsueshme dhe paparashkrueshme.
Neni 6
Parimet e menaxhimit të integruar të burimeve ujore
1. Menaxhimi i integruar i burimeve ujore bazohet në parimet e mëposhtme:
a) respektimi i integritetit të baseneve ujore, bazuar në kërkesat sociale dhe ekonomike për burime ujore, duke mbrojtur dhe ruajtur cilësinë e këtyre burimeve dhe cilësinë e mjedisit për brezat e ardhshëm;
b) koordinimi i kontrollit publik mbi burimet ujore përmes planifikimit të territorit dhe projekteve të zhvillimit social-ekonomik, në nivel kombëtar dhe vendor;
c) përdorimi racional i burimeve ujore dhe kontrolli i shkarkimeve;
ç) respektimi i parimit të rikuperimit të kostove të shërbimeve të ujit, përfshirë edhe kostot e mjedisit, në përputhje me
parimin “ndotësi paguan”;
d) parimet e mbrojtjes së mjedisit, të përcaktuara në ligjin nr. 10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”;
dh) garantimi i një furnizimi të mjaftueshëm të ujërave sipërfaqësore dhe nëntokësore me cilësi të mirë për një përdorim ujor të qëndrueshëm, të ekuilibruar dhe të barabartë;
e) ndërmarrja e veprimeve parandaluese për të mos dëmtuar burimet ujore, si një përparësi, e cila duhet të korrigjohet që në burim.
2. Menaxhimi i integruar i burimeve ujore kontribuon në mënyrë të veçantë për:
a) sigurimin e një sasie të mjaftueshme ujërash sipërfaqësore dhe nëntokësore me cilësi të mirë, të nevojshme për një përdorim të qëndrueshëm, të balancuar dhe të drejtë të ujit;
b) reduktimin e ndjeshëm të ndotjes së ujërave nëntokësore;
c) arritjen e objektivave, në përputhje me marrëveshjet përkatëse ndërkombëtare, përfshirë edhe ato që synojnë të parandalojnë dhe t’i japin fund ndotjes së mjedisit detar.
KREU II
ORGANET E ADMINISTRIMIT DHE MENAXHIMIT TË BURIMEVE UJORE
Neni 7
Organet kombëtare të administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore
1. Organet qendrore për administrimin dhe menaxhimin e burimeve ujore janë: a) Këshilli i Ministrave;
b) Këshillit Kombëtar i Ujit; c) Ministria;
ç) Sekretariati Teknik i Këshillit Kombëtar të Ujit.
2. Organet vendore për menaxhimin e integruar të burimeve ujore janë:
a) këshillat e baseneve ujore;
b) agjencitë e baseneve ujore.
Neni 8
Këshilli i Ministrave
1. Këshilli i Ministrave, me propozimin e Këshillit Kombëtar të Ujit, nëpërmjet ministrit:
a) miraton akte nënligjore për përmirësimin e legjislacionit për menaxhimin e integruar të burimeve ujore;
b) miraton përbërjen dhe mënyrën e organizimit e të funksionimit të Sekretariatit Teknik të Këshillit Kombëtar të Ujit;
2. Këshilli i Ministrave miraton përbërjen dhe rregulloren e funksionimit të Këshillit Kombëtar të Ujit, si dhe emëron një komision të posaçëm për administrimin e ujërave ndërkufitare.
3. Këshilli i Ministrave, me propozimin e Këshillit Kombëtar të Ujit:
a) përcakton kufijtë territorialë të çdo baseni ujor të Republikës së Shqipërisë, si dhe qendrën dhe përbërjen e
këshillit të secilit prej tyre;
b) miraton kufijtë hidrografikë të baseneve ujore.
4. Këshilli i Ministrave, pas miratimit në parim nga Këshilli Kombëtar i Ujit:
a) miraton planet e menaxhimit të baseneve ujore;
b) miraton Strategjinë Kombëtare të Menaxhimit të Burimeve Ujore.
Neni 9
Këshilli Kombëtar i Ujit
1. Këshilli Kombëtar i Ujit është organi qendror vendimmarrës, përgjegjës për administrimin e burimeve ujore.
2. Këshilli Kombëtar i Ujit është organ ndërministror që kryesohet nga Kryeministri dhe trajton çështjet e administrimit dhe menaxhimit të integruar të burimeve ujore.
3. Kompetencat e Këshillit Kombëtar të Ujit janë:
a) miraton planet dhe projektet, ndërrajonale dhe kombëtare, në fushën e bujqësisë, urbanistikës, zhvillimit industrial e territorial, kur ato lidhen me ruajtjen dhe menaxhimin e ujërave;
b) merr masat e duhura për zbatimin e çdo marrëveshjeje ndërkombëtare, konvente për burimet ujore,
në të cilat Republika e Shqipërisë është palë;
c) jep leje dhe autorizime për përdorimin e ujit dhe për shkarkimet, kur veprimtaria kryhet jashtë kufirit të një baseni të vetëm;
ç) miraton në parim kërkesën për dhënie koncesioni për burimet ujore për rastet e parashikuara në vendimet përkatëse të Këshillit të Ministrave. Pas lidhjes së kontratës koncesionare, pajis koncesionarin me lejen për përdorimin e burimit ujor, të nënshkruar nga Kryetari i Këshillit Kombëtar të Ujit. Kur këto burime ujore kanë rëndësi kombëtare, sipas përcaktimeve të Këshillit të Ministrave, marrëveshja e koncesionit hyn në fuqi pas ratifikimit nga Kuvendi;
d) miraton rregulloren e Sekretariatit Teknik të Këshillit Kombëtar të Ujit, të këshillit të basenit ujor dhe të agjencisë së basenit ujor.
Neni 10
Ministria
1. Ministria, në bashkëpunim me ministritë e linjës, harton dhe zbaton politika, strategji, programe dhe projekte që synojnë menaxhimin e integruar të burimeve ujore, ruajtjen sasiore dhe cilësore, si dhe konsolidimin e mëtejshëm të tyre.
2. Politikat e ministrisë orientohen drejt zhvillimit efikas dhe të qëndrueshëm të burimeve ujore, me qëllim rritjen e nivelit ekonomik dhe të cilësisë së jetës të brezave të sotëm dhe të ardhshëm.
3. Ministria është autoriteti kontraktues që, në përputhje me aktet ligjore në fuqi, është përgjegjëse për veprimtarinë ekonomike të burimeve ujore, për të cilën jepet koncesioni.
Neni 11
Sekretariati Teknik i Këshillit Kombëtar të Ujit
Sekretariati Teknik i Këshillit Kombëtar të Ujit është organ ekzekutiv i Këshillit Kombëtar të Ujit, i cili krijohet me vendim të Këshillit të Ministrave dhe ka këto kompetenca:
a) zbaton politikat kombëtare të burimeve ujore, të miratuara nga Këshilli Kombëtar i Ujit;
b) zbaton dispozitat e marrëveshjeve dhe konventave ndërkombëtare për burimet ujore dhe ato ndërkufitare, palë e të cilave është edhe Republika e Shqipërisë;
c) harton inventarin kombëtar të burimeve ujore, si në aspektin sasior, ashtu edhe në atë cilësor,
sipas rregullave që vendos Këshilli Kombëtar i Ujit;
ç) i propozon Këshillit Kombëtar të Ujit dhënien e lejeve dhe autorizimeve për përdorimin e ujit dhe shkarkimeve kur veprimtaria kryhet jashtë kufirit të një baseni të vetëm;
d) kërkon nga organet dhe institucionet shtetërore, agjencitë dhe entet publike informacion, të dhëna teknike, analiza apo mbështetje tekniko-konsultative që shërbejnë për nevojat e administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore;
dh) organizon punën për përgatitjen e mbledhjeve të Këshillit Kombëtar të Ujit;
e) nxit pjesëmarrësit e përdoruesve të ujit në drejtimin dhe administrimin e burimeve ujore;
ë) nxit studime e kërkime për zhvillimin e novacioneve teknike që lidhen me përdorimin, zbulimin, shfrytëzimin, ruajtjen, trajtimin, mbrojtjen, administrimin dhe përdorimin efikas të burimeve ujore;
f) në bashkëpunim me institucionet kërkimore-shkencore, përcakton fushat e kërkimit dhe studimit për burimet ujore,
si dhe fondet përkatëse për to;
g) bashkërendon dhe kontrollon punën me organet vendore të menaxhimit të burimeve ujore, si dhe ndjek procedurat e dhënies dhe zbatimin e lejeve dhe autorizimeve;
gj) ndjek zbatimin e planeve të menaxhimit të baseneve ujore.
Neni 12
Këshilli i basenit ujor
1. Këshilli i basenit ujor është organi përgjegjës për menaxhimin e integruar të burimeve ujore në basenin përkatës, në nivel vendor.
2. Këshilli i basenit ujor ka këto detyra:
a) siguron ruajtjen dhe zhvillimin sa më racional të burimeve ujore brenda kufijve të basenit përkatës ujor;
b) siguron shpërndarjen e drejtë të burimeve ujore brenda kufirit të basenit përkatës ujor, sipas qëllimeve të përdorimit dhe drejtimin e administrimin e efektshëm të tyre;
c) siguron mbrojtjen e burimeve ujore nga ndotjet, shpërdorimet dhe dëmtimet që prekin cilësinë dhe sasinë e tyre;
ç) identifikon trupat ujorë përkatës që kanë nevojë për mbrojtje.
2. Këshilli i basenit ujor ka status juridik publik dhe varet nga Sekretariati Teknik i Këshillit Kombëtar të Ujit.
Neni 13
Agjencia e basenit ujor
1. Agjencia e basenit ujor është struktura në varësi të ministrisë, e cila ngrihet dhe funksionon në çdo basen ujor.
2. Agjencia e basenit ujor ka këto detyra:
a) përpilon projektin e planit për burimet ujore për basenin përkatës dhe e paraqet për miratim në këshillin e basenit ujor;
b) harton inventarin e burimeve ujore në sasi dhe cilësi, si dhe bën periodikisht përditësimin e tij;
c) nxit pjesëmarrjen e përdoruesve të ujit në drejtimin dhe administrimin e burimeve ujore;
ç) përgatit raporte, jep opinione për burimet ujore dhe i paraqet ato për ndjekje të mëtejshme në këshillin e basenit ujor;
d) përgatit materialet për mbledhjet e këshillit të basenit ujor.
dh) ndjek zbatimin e vendimeve të Këshillit Kombëtar të Ujit dhe këshillit të basenit ujor.
KREU III
MENAXHIMI I BURIMEVE UJORE
SEKSIONI 1
NDARJA E TERRITORIT PËR EFEKT TË MENAXHIMIT TË BURIMEVE UJORE
Neni 14
Basenet ujore
1. Territori i Republikës së Shqipërisë, për qëllime të menaxhimit të burimeve ujore, ndahet në basene ujore.
2. Ujërat nëntokësore, kur nuk ndjekin plotësisht një basen ujor të veçantë, identifikohen dhe i caktohen basenit ujor më të afërt.
3. Ujërat bregdetare identifikohen dhe i caktohen basenit ujor më të afërt.
SEKSIONI 2
DOKUMENTET E PLANIFIKIMIT PËR MENAXHIMIN E BURIMEVE UJORE
Neni 15
Politikat
Politikat janë niveli më i lartë i planifikimit dhe menaxhimit të integruar të burimeve ujore, dokumentet e të cilave përmbajnë:
a) qëllimin e planifikimit dhe të zhvillimit të menaxhimit të burimeve ujore, në harmoni me zhvillimin ekonomik, demografik, social, mjedisor, kulturor dhe historik;
b) masat e zbatimit;
c) planin e punës dhe buxhetin e nevojshëm për zbatimin e tij.
Neni 16
Strategjia Kombëtare e Menaxhimit të Burimeve Ujore
1. Strategjia Kombëtare e Menaxhimit të Burimeve Ujore është një dokument planifikimi që përcakton vizionin e politikave të shtetit, misionin, qëllimet dhe objektivat në fushën e menaxhimit të integruar të ujërave për një periudhë afatgjatë.
2. Strategjia Kombëtare e Menaxhimit të Burimeve Ujore bazohet në kërkimet shkencore, vëzhgimin e vazhdueshëm të situatës dhe fenomenet që kanë lidhje me ujin dhe përdorimin e tij, duke respektuar problemet specifike të ujit dhe mbrojtjen e
integruar të mjedisit në çdo basen ujor.
3. Strategjia Kombëtare e Menaxhimit të Burimeve Ujore është dokumenti kuadër për menaxhimin e ujërave për zhvillimin e planeve dhe dokumenteve të tjera strategjike në fushën e planifikimit territorial, mbrojtjes së mjedisit, diversitetit biologjik dhe peizazhit, bujqësisë, pylltarisë, peshkimit, transportit, turizmit, shëndetit publik dhe përmban edhe dokumente të tjera përkatëse.
4. Strategjia Kombëtare e Menaxhimit të Burimeve Ujore rishikohet çdo 15 vjet. Strategjia mund të rishikohet dhe të përditësohet edhe para përfundimit të këtij afati, në qoftë se një gjë e tillë diktohet nga ndryshimet në sistemin e ujërave dhe zhvillimet
ekonomike dhe sociale të vendit.
5. Organet, entet, institucionet e specializuara në fushën e ujërave, nën drejtimin dhe mbikëqyrjen e sekretariatit teknik, hartojnë Strategjinë Kombëtare të Menaxhimit të Burimeve Ujore.
Neni 17
Planet e menaxhimit të baseneve ujore
1. Planet e menaxhimit të baseneve ujore hartohen në përputhje me Strategjinë Kombëtare të Menaxhimit të Burimeve Ujore dhe zbatohen për një territor dhe periudhë të përcaktuar.
2. Ministria, nëpërmjet Sekretariatit Teknik të Këshillit Kombëtar të Ujit, harton planet e menaxhimit të burimeve ujore, të cilat ia kalon për shqyrtim e miratim në parim Këshillit Kombëtar të Ujit. Pas miratimit nga Këshilli Kombëtar i Ujit, Këshilli i Ministrave miraton planet e menaxhimit të burimeve ujore.
3. Planet e menaxhimit të baseneve ujore rishikohen çdo gjashtë vjet.
Neni 18
Bashkëpunimi ndërkombëtar
1. Republika e Shqipërisë lidh marrëveshje me vendet fqinje, me qëllim vendosjen dhe promovimin e bashkëpunimit ndërmjet këtyre vendeve për mbrojtjen e ujërave ndërkufitare, për nevojën e forcimit të veprimit kombëtar dhe dypalësh, si dhe për parandalimin e ndotjes së burimeve ujore.
2. Bashkëpunimi ndërkufitar synon mbrojtjen e ujërave ndërkufitare në gjendjen e tyre natyrore, garantimin e kushteve të përshtatshme për zhvillimin e jetës dhe ekosistemeve në to, duke nxitur zhvillimin e veprimtarive të dobishme, në përputhje me kërkesat e parimit të zhvillimit të qëndrueshëm.
Neni 19
Zbatimi i marrëveshjeve, konventave dhe protokolleve ndërkombëtare
1. Për mbrojtjen e gjendjes natyrore të ujërave ndërkufitare veprojnë të gjitha aktet ligjore e nënligjore në fuqi për mbrojtjen e mjedisit në Republikën e Shqipërisë, si dhe marrëveshjet, konventat, protokollet ndërkombëtare,
në të cilat Republika e Shqipërisë është palë.
2. Ujërat ndërkufitare mund të përdoren vetëm në mënyrë të kontrolluar dhe në kufij të përcaktuar shkencorë, pa dëmtuar kushtet natyrore dhe balancat biologjike dhe ekologjike të tyre.
3. Personat fizikë e juridikë, vendas ose të huaj, që shfrytëzojnë pasuritë ujore, natyrore dhe biologjike të burimeve ujore, ose ushtrojnë veprimtari të ndryshme në to, janë të detyruar të mbrojnë ujërat ndërkufitare nga dëmtimet e mundshme dhe të zbatojnë dispozitat e këtij ligji.
4. Subjektet përkatëse, për projektet dhe veprimtaritë që kërkojnë të ushtrojnë në ujërat ndërkufitare, duhet të pajisen me leje mjedisore dhe për këtë përgatitet raport i thelluar i ndikimit në mjedisin ujor.
Neni 20
Masat për mbrojtjen e ujërave ndërkufitare
Ministria, në bashkëpunim dhe së bashku me ministritë përkatëse, organizojnë punën për mbrojtjen e ujërave ndërkufitare, kontrollojnë zbatimin e kërkesave të këtij ligji dhe marrin pjesë në:
a) hartimin dhe zbatimin e planeve të menaxhimit të ujërave ndërkufitare;
b) hartimin dhe zbatimin e programeve të veçanta të monitorimit;
c) hartimin dhe zbatimin e planeve për rehabilitimin e zonave të ndotura e të dëmtuara të ujërave ndërkufitare;
ç) krijimin e kuadrit ligjor bashkëkohor për administrimin dhe mbrojtjen e ujërave ndërkufitare;
d) sigurimin dhe përdorimin e frytshëm të mjeteve të nevojshme financiare;
dh) kontrollin e vazhdueshëm për të siguruar ruajtjen e gjendjes natyrore të faunës dhe florës së ujërave ndërkufitare.
Neni 21
Administrimi dhe menaxhimi i ujërave ndërkufitare
1. Administrimi i ujërave ndërkufitare kryhet nga ministria në bazë të planeve të menaxhimit që hartohen nga Sekretariati Teknik i Këshillit Kombëtar të Ujit.
2. Në planet e menaxhimit për ujërat ndërkufitare përfshihen:
a) hartimi dhe zbatimi i këtyre planeve;
b) objektivat e menaxhimit të ujërave ndërkufitare;
c) identifikimi i detyrave të organeve të ndryshme shtetërore, të institucioneve studimore, të organizatave mjedisore për administrimin dhe mbrojtjen e ujërave ndërkufitare;
ç) masat për të mënjanuar apo reduktuar kërcënimet e identifikuara;
d) kushtet për kërkimin shkencor, inventarizimin dhe monitorimin;
dh) kushte të tjera të veçanta.
Neni 22
Komisionet e posaçme për administrimin e ujërave ndërkufitare
1. Për mbrojtjen dhe administrimin e ujërave ndërkufitare krijohen komisione të posaçme, përbërja, funksionet, përgjegjësitë dhe detyrat e të cilave rregullohen me akte ligjore e nënligjore të veçanta.
2. Me propozimin e Këshillit Kombëtar të Ujit, nëpërmjet ministrit, Këshilli i Ministrave emëron një komision të posaçëm, që ngarkohet me administrimin e ujërave ndërkufitare, administrimin e marrëdhënieve me shtetet kufitare për këto ujëra, duke u bazuar në legjislacionin shqiptar dhe në marrëveshjet përkatëse ndërkombëtare.
Neni 23
Programe plotësuese
1. Planet e menaxhimit mund të plotësohen me programe më të hollësishme për të trajtuar aspekte të veçanta të menaxhimit të burimeve ujore.
2. Këshilli Kombëtar i Ujit, me propozimin e ministrit, miraton kushtet dhe elementet përbërëse të programeve plotësuese.
Neni 24
Hollësitë e strategjisë dhe të planit të menaxhimit të basenit ujor
Në Strategjinë Kombëtare të Menaxhimit të Burimeve Ujore dhe planin e menaxhimit të basenit ujor përfshihen:
a) objektivat mjedisorë, referuar në nenin 25 të këtij ligji;
b) parametrat kimikë dhe ekologjikë për ujërat sipërfaqësore, siç përcaktohet në këtë ligj;
c) parametrat kimikë dhe sasiorë për statusin e ujërave nëntokësore, siç përcaktohet në këtë ligj; ç) kushtet për shpalljen e trupave ujorë tepër të modifikuar, referuar në nenin 27 të këtij ligji;
d) specifikimet teknike dhe metodat e standardizuara, lidhur me programin e monitorimit, siç përcaktohet në këtë ligj;
dh) specifikimet teknike për analizën e karakteristikave të baseneve ujore, referuar në nenin 37 të këtij ligji;
e) përmbajtja e programit të masave, referuar në nenin 37 të këtij ligji;
ë) kushtet dhe masat përkatëse për planifikimin e menaxhimit të rrezikut nga përmbytjet, referuar në nenet 68 e 69 të këtij ligji;
f) çdo çështje tjetër që ka lidhje me zbatimin e planit të menaxhimit të basenit ujor.
Seksioni 3
Klasifikimi i ujërave
Neni 25
Objektivat mjedisorë
1. Objektivat mjedisorë për trupat me ujëra sipërfaqësore, nëntokësore, si dhe për zonat e mbrojtura vendosen me qëllim parandalimin e dëmtimit të trupave ujorë, si dhe mbrojtjen, shtimin dhe rehabilitimin e të gjithë trupave ujorë, si sipërfaqësorë dhe nëntokësorë.
2. Objektivat mjedisorë, të përmendur në pikën 1 të këtij neni, përcaktohen duke marrë në konsideratë statusin e tyre kimik, ekologjik dhe sasior.
3. Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit, miraton kriteret për vendosjen e objektivave
mjedisorë.
Neni 26
Klasifikimi i ujërave
1. Ujërat sipërfaqësore, me qëllim mbrojtjen dhe përmirësimin e statusit të ujit, klasifikohen sipas statusit të tyre kimik dhe ekologjik.
2. Ujërat nëntokësore, me qëllim mbrojtjen dhe përmirësimin e statusit të ujit, klasifikohen sipas statusit sasior dhe kimik.
3. Këshilli i Ministrave, me propozimin e Këshillit Kombëtar të Ujit ose ministrit, përcakton ujërat, sipas klasifikimit të tyre.
4. Ministri, me propozimin e këshillit të basenit ujor dhe institucioneve të specializuara shkencore që mbulojnë ujërat sipërfaqësore e nëntokësore, në përputhje me parashikimet e këtij neni, shpall trupat ujorë artificialë ose tepër të modifikuar dhe e
publikon shpalljen në Fletoren Zyrtare.
5. Trupat ujorë, në bazë të klasifikimit të ujërave të tyre, janë pjesë përbërëse e planit të menaxhimit të basenit ujor.
Neni 27
Trupat ujorë tepër të modifikuar
1. Ministri, me propozim të Sekretariatit Teknik të Këshillit Kombëtar të Ujit dhe në përputhje me përcaktimet e këtij ligji,
ka të drejtë:
a) të shpallë trupa të caktuar ujorë si artificialë ose tepër të modifikuar, kur objektivat mjedisorë në lidhje me statusin e mirë apo potencialin e mirë ekologjik të tyre nuk mund të arrihen për shkak të pamundësisë teknike ose kostove tepër të larta;
b) të zgjatë afatet për arritjen e objektivave mjedisorë, me kusht që të mos ndodhë asnjë përkeqësim i
mëtejshëm në statusin e trupit ujor të prekur;
c) të vendosë objektiva mjedisorë specifikë për trupa ujorë të caktuar, kur ata janë shumë të prekur nga aktiviteti njerëzor apo kur kushtet e tyre natyrore janë të tilla që e bëjnë arritjen e objektivave të përgjithshëm mjedisorë të parealizueshëm
ose tepër të kushtueshëm.
2. Ministri, me propozim të këshillit të basenit ujor, përcakton masa të përshtatshme për parandalimin e përkeqësimit të statusit të trupit që është shpallur si trup ujor tepër i modifikuar.
3. Çdo shpallje e bërë sipas këtij neni dhe arsyet përkatëse përcaktohen në planin e menaxhimit të basenit ujor përkatës.
4. Shpalljet e bëra në përputhje me këtë nen rishikohen çdo 6 vjet.
KREU IV
KONTROLLI I NDOTJES
Seksioni 1
Normat e ujit
Neni 28
Normat e cilësisë së mjedisit për burimet ujore
1. Normat e cilësisë së mjedisit për ujërat përcaktohen në përputhje me kërkesat e ligjit nr. 10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”, me qëllim parandalimin e përkeqësimit të cilësisë së ujit.
2. Normat e cilësisë së mjedisit për ujërat përcaktohen për të gjitha ujërat, përfshirë edhe ujërat nëntokësore.
3. Normat e cilësisë së mjedisit për ujërat përcaktohen për të gjitha burimet ujore apo duke iu referuar:
a) përdorimit aktual ose potencial, të cilit i nënshtrohet çdo trup ujor i caktuar;
b) aktiviteteve që kryhen apo janë duke u kryer në trupa të tillë ujorë;
c) atyre trupave ujorë që, për të qenë në gjendje të mbështetin disa veprimtari të caktuara, kërkojnë mbrojtje.
4. Këshilli Kombëtar i Ujit identifikon trupat ujorë, referuar në pikën 3 të këtij neni,
sipas procedurës përkatëse dhe në afatet kohore të përcaktuara prej tij.
Neni 29
Normat teknike të shkarkimit të ujërave në mjedis
Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit, miraton normat teknike të shkarkimit në mjedis për ujin, për substancat e rrezikshme, për substancat dhe parametrat e tjerë, në përputhje me kërkesat e ligjit nr. 10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”, me qëllim parandalimin e përkeqësimit të cilësisë së ujit dhe mbrojtjen e mjedisit.
Neni 30
Shkarkimet industriale dhe trajtimi i tyre
1. Agjencitë e baseneve ujore, në bashkëpunim me agjencitë rajonale të mjedisit, përgatisin programet për parandalimin dhe shmangien e ndotjes së burimeve ujore pritëse nën juridiksionin e tyre, nga shkarkimet e lëngëta.
2. Shkarkimi në mjedis i ujërave të përdorura industriale duhet të realizohet në përputhje të plotë me kërkesat e përgjithshme e specifike për lloje të ndryshme të veprimtarive, si rezultat i të cilave kryhen shkarkime të lëngshme në mjedis, me qëllim mbrojtjen e ujërave nëntokësore apo sipërfaqësore nga kontaminimi apo ndotja.
3. Menaxhimi i ujërave të përdorura industriale duhet të realizohet nga subjekte, të cilat i prodhojnë dhe i shkarkojnë ato në zbatim të parimit “Ndotësi paguan”.
4. Menaxhimi i ujërave të përdorura industriale përfshin trajtimin e pjesshëm apo të plotë të tyre, në afërsi të zonës ku vendoset subjekti, i cili i prodhon ato apo në një zonë të caktuar industriale. Shkarkimet e lëngëta, pas trajtimit në impiantet e trajtimit të ujërave të përdorura, bëhen kundrejt një tarife dhe në përputhje me normat e cilësisë së këtyre ujërave.
5. Tarifat e shkarkimeve të lëngëta, të prodhuara nga trajtimi i ujërave të përdorura industriale, përcaktohen në bazë të sasisë së shkarkimit dhe përbërjes kimike të tyre.
6. Ujërat e ndotura, që nuk arrijnë karakteristikat e përcaktuara në akte nënligjore, ndalohen të shkarkohen direkt në tokë, në ujë dhe në sistemin publik të kanalizimeve.
7. Monitorimi i cilësisë, sasisë së prodhimit të ujërave të përdorura industriale dhe shkarkimeve në mjedisin ujor sipërfaqësor apo nëntokësor pas trajtimit duhet të kryhet nga organet e përcaktuara me ligje të veçanta.
Neni 31
Cilësia e ujit të pijshëm
1. Këshilli i Ministrave, me propozim të Sekretariatit Teknik të Këshillit Kombëtar të Ujit dhe ministrit përgjegjës për shëndetësinë, përcakton kërkesat e cilësisë për ujin e pijshëm.
2. Çdo person fizik a juridik, publik apo privat, që ofron ose shet në publik ujë të pijshëm, detyrohet të jetë i pajisur me leje apo autorizimin përkatës, si dhe të përmbushë kërkesat e cilësisë së ujit të pijshëm, sipas akteve ligjore në fuqi.
3. Njësitë e qeverisjes vendore dhe çdo institucion tjetër, publik a privat, që kanë sistemin e tyre të furnizimit me ujë, detyrohen të marrin masa për një kontroll të rregullt të cilësisë së ujit të furnizuar.
4. Ministri përgjegjës për shëndetësinë, nëpërmjet inspektoratit që mbulon fushën e shëndetit, urdhëron ndërprerjen e furnizimit me ujë të pijshëm në qoftë se ai nuk plotëson normat e cilësisë.
Seksioni 2
Kontrolli i ndotjes
Neni 32
Trajtimi i kombinuar
1. Kontrolli i ndotjes bazohet në parimin e trajtimit të kombinuar dhe synon parandalimin e përkeqësimit, shtimin dhe kthimin në gjendje të pranueshme të trupave me ujëra sipërfaqësore.
2. Kontrolli i ndotjes realizohet nëpërmjet zbatimit të vlerave përkatëse kufi të shkarkimeve, bazuar në teknikat më të mira të disponueshme apo dhe në praktikat më të mira mjedisore kur ndikimet janë të shpërndara.
3. Kontrollet më të plota e më të hollësishme për shkarkimet kryhen, sipas rastit, kur një objektiv mjedisor ose normë mjedisore e cilësisë së ujit kërkon kushte më specifike sesa ato të parashikuara në pikën 1 të këtij neni.
Neni 33
Lejet e mjedisit
Çdo person fizik ose juridik, që ushtron një aktivitet, prej të cilit shkarkohen ujëra të ndotura në trupat ujorë, duhet të ketë lejen përkatëse të mjedisit, në përputhje me kërkesat e ligjit nr. 10 448, datë 14.7.2011 “Për lejet e mjedisit”.
Neni 34
Zonat e mbrojtura
1. Zonat e mbrojtura, në bazë të këtij ligji dhe akteve të tjera ligjore e nënligjore, përcaktohen me qëllim mbrojtjen e ujërave dhe ekosistemeve ujore dhe përfshijnë masa të veçanta mbrojtëse.
2. Në zonat e mbrojtura përfshihen:
a) zonat higjieno-sanitare për mbrojtjen e burimeve ujore, të përcaktuara për prodhimin e ujit të pijshëm;
b) zonat e mbrojtura, të përcaktuara sipas ligjit nr. 8906, datë 6.6.2002 “Për zonat e mbrojtura”, të ndryshuar;
c) zonat për peshkim dhe rritjen e butakëve, sipas legjislacionit për peshkimin;
ç) zonat për banjat termale, për trajtimin kurativ dhe rekreacion;
d) zonat e prirura ndaj eutrofikimit dhe zonat në rrezik nga nitratet e nitritet;
dh) zonat e synuara për mbrojtjen e bimëve apo kafshëve, si dhe të habitateve, ku ruajtja apo përmirësimi i statusit të ujit është një element i rëndësishëm i mbrojtjes së tyre.
3. Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit, shpall zonat e mbrojtura, të përcaktuara në pikën 2 të këtij neni.
4. Këshillat e baseneve ujore dhe ministria hartojnë, menaxhojnë dhe përditësojnë inventarin e zonave të mbrojtura, si pjesë përbërëse e planit të menaxhimit të zonave të mbrojtura.
5. Plani i menaxhimit të zonës së mbrojtur përfshihet në planin e menaxhimit të basenit ujor përkatës.
Neni 35
Mbrojtja e zonave të prirura ndaj ndotjes
1. Ministri harton aktet përkatëse nënligjore për shpalljen e zonave në rrezik nga ndotja prej elementeve apo substancave të dëmshme, si nitratet, fosfatet, produktet për mbrojtjen e bimëve, biocidet dhe i paraqet për miratim në Këshillin Kombëtar të Ujit.
2. Ministri, në bashkëpunim me ministrin përgjegjës për bujqësinë, ministrin përgjegjës për ekonominë dhe ministrin përgjegjës për shëndetësinë, nxjerr rregullore, ku përcaktohen programet, masat dhe detyrimet e tjera përkatëse, me qëllim reduktimin dhe parandalimin e ndotjes së ujërave nga substancat e dëmshme, si ato të cituara në pikën 1 të këtij neni, ashtu edhe ato që shkaktohen apo rrjedhin nga veprimtari të tjera bujqësore.
3. Trajtimi i kombinuar, siç përcaktohet në nenin 32 të këtij ligji, zbatohet për shkarkimet nga pikat dhe burimet shpërndarëse në zonat e përcaktuara në pikën 1 të këtij neni.
Seksioni 3
Masat për mbrojtjen e burimeve ujore
Neni 36
Karakteristikat e baseneve ujore
1. Këshilli i Basenit Ujor kryen për çdo basen ujor përkatës vlerësimin e ndikimit të aktivitetit njerëzor në statusin e ujërave sipërfaqësore dhe nëntokësore, analizën ekonomike të përdorimit të ujërave, si dhe analiza pas monitorimeve të kryera nga subjektet e kontraktuara nga ministria.
2. Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit, përcakton me akt nënligjor specifikimet teknike të nevojshme për kryerjen e analizave dhe rishikimeve, siç përcaktohet në pikën 1 të këtij neni.
3. Analizat dhe vlerësimet e përcaktuara në këtë nen do të kryhen pas miratimit të planeve të menaxhimit të baseneve ujore dhe do të përditësohen rregullisht.
Neni 37
Programet e masave për objektivat mjedisorë
1. Këshilli i basenit ujor, me qëllim arritjen e objektivave mjedisorë të përcaktuar në nenin 25 të këtij ligji, harton programin e masave për basenin ujor, duke marrë në konsideratë rezultatet e analizave, siç përcaktohet në nenin 36 të këtij ligji.
2. Programi i masave për basenin ujor rishikohet çdo 6 vjet dhe, në qoftë se është e nevojshme, përditësohet.
3. Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit, miraton programin e masave, të hartuar nga çdo këshill baseni ujor.
KREU V
PËRDORIMI I BURIMEVE UJORE
Neni 38
Qëllimet e përdorimit të burimeve ujore
Burimet ujore përdoren për:
a) qëllimet shtëpiake, komunale, bujqësore, përfshirë ujitjen dhe ujin për blegtorinë;
b) akuakulturë, transport ujor, industrial, prodhim hidroenergjetik;
c) tregti;
ç) turizëm, argëtim, përfshirë lundrimin për argëtim;
d) qëllime të tjera, të miratuara nga Këshilli Kombëtar i Ujërave.
Neni 39
Përdorimi i burimeve ujore
1. Përdorimi i burimeve ujore natyrore i nënshtrohet kontrollit administrativ nga organet e administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore dhe inspektimit nga inspektorët që mbulojnë fushën e mjedisit.
2. Çdo përdorues i ujit është i detyruar që në rrjedhën natyrore të lejojë rrjedhjen minimale ekologjike, duke mos e përfshirë atë në sasinë e ujit që është i autorizuar të përdorë.
3. Sasia e rrjedhjes minimale ekologjike për çdo trup ujor natyror përcaktohet sipas planeve të menaxhimit të baseneve dhe akteve të tjera ligjore e nënligjore, duke u bazuar në karakteristikat specifike dhe vlerat natyrore e ekologjike që ka baseni ujor.
4. Pavarësisht nga sasia e rrjedhjes ekologjike që përcaktohet në planet e menaxhimit të baseneve, ajo nuk mund të jetë më e vogël se prurja me qëndrueshmëri 355 ditë në vit (Q355).
Neni 40
Përdorimi i lirë i burimeve ujore
1. Kushdo ka të drejtë të përdorë lirisht burimet ujore sipërfaqësore për të pirë dhe për nevoja të tjera shtëpiake e të blegtorisë, pa tejkaluar nevojat, sasitë e nevojshme për plotësimin e nevojave individuale dhe familjare të përdoruesit dhe në përputhje me ligjet dhe planet përkatëse të këshillave të baseneve.
2. Kushdo ka të drejtë të përdorë lirisht ujërat e brigjeve për t’u larë dhe për sporte ujore.
3. Kushdo ka të drejtë të përdorë burimet ujore në rastet e rënies së zjarrit për shuarjen e tij.
4. Kushdo ka të drejtë të përdorë ujin e shiut që bie në tokë private, me kusht që ky ujë të mos jetë mbledhur në instalime artificiale.
5. Organet e administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore kanë të drejtë që gjatë periudhave të mungesës së ujit dhe thatësirave apo kur cilësia e ujit është cenuar, kur përhapen ose ka rrezik të përhapen sëmundje të shkaktuara nga uji, të kufizojnë përdorimin e lirë të ujit në të gjithë vendin ose në zona të veçanta.
Neni 41
Përdorimi me leje i ujit
1. Veprimtaritë e mëposhtme, që mund të kryhen brenda territorit të Republikës së Shqipërisë, do të ushtrohen në bazë të lejes administrative të lëshuar nga organet e administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore.
a) Përdorimi i ujit, kur ky realizohet me instalime të përhershme. b) Ujitja.
c) Përdorime industriale të ujit sipërfaqësor. ç) Ujë për pishina.
d) Ujë i ambalazhuar.
dh) Ujërat kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale. e) Shfrytëzimi i ujërave nëntokësore për qëllime të ndryshme.
ë) Dhënia në përdorim e burimeve ujore për zhvillimin e akuakulturës.
2. Për përdorimet e mëposhtme kërkohet leja përkatëse e Këshillit Kombëtar të Ujit.
a) Lundrueshmëria.
b) Ndërtimi i strukturave ankoruese, portuale, i veprave mbrojtëse bregdetare dhe ishujve artificialë në det.
c) Përdorimi i ujërave detare për prodhim hidroenergjie.
3. Këshilli i Ministrave, me propozim të Këshillit Kombëtar të Ujit, miraton formularin e kërkesës për leje për përdorim të burimeve ujore.
Neni 42
Përdorimi i ujit me autorizim
1. Veprimtaritë e mëposhtme mund të kryhen vetëm pasi subjektet përkatëse të pajisen me autorizim nga organet e administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore:
a) dhënia e ujit bagëtive, kur shoqërohet me instalime tubacionesh dhe ndërtime objektesh; b) shfrytëzimi i ujërave nëntokësore për qëllime familjare;
c) përdorimi ose ripërdorimi i ujërave të përdorura, përfshirë aplikimin e tyre në tokë.
2. Përdorimi i burimeve ujore për qëllime dhe aktivitete peshkimi përcaktohet me akte ligjore e nënligjore që rregullojnë këto veprimtari.
3. Të gjitha llojet e kërkimeve, studimeve dhe eksplorimeve në ujërat sipërfaqësore e nëntokësore, edhe kur nuk kanë për objekt ujin, kryhen me autorizim nga organet përkatëse të ujit, për një zonë dhe për një afat të caktuar.
4. Përjashtohen nga kjo kërkesë institucionet monitoruese të ujërave sipërfaqësore dhe nëntokësore, si dhe institucionet shkencore, veprimtaritë e të cilave nuk ndikojnë në prishjen e ekuilibrave sasiorë dhe cilësorë të ujërave.
5. Këshilli i Ministrave, me propozim të Këshillit Kombëtar të Ujit, miraton formularin e kërkesës për autorizim për përdorim të burimeve ujore.
Neni 43
Dhënia e koncesioneve për përdorimin e burimeve ujore
1. Dhënia e koncesioneve për përdorimin e burimeve ujore bëhet në përputhje me ligjin nr. 9663, datë 18.12.2006 “Për koncesionet”, të ndryshuar dhe aktet nënligjore që përcaktojnë kërkesa dhe procedura për dhënien e koncesioneve.
2. Organi kontraktues i menaxhimit të burimeve ujore kombëtare mban regjistrin e koncesionit. Ky regjistër administrohet dhe ruhet nga organi përkatës kontraktues, sipas kërkesave të ligjit nr. 9154, datë 6.11.2003 “Për arkivat”.
Neni 44
Shfrytëzimi i materialeve inerte
1. Organet e menaxhimit të burimeve ujore lëshojnë leje administrative për shfrytëzimin e materialeve inerte, si rërë, zhavorr, që nxirren nga shtretërit e lumenjve, përrenjve, liqeneve me ose pa ujë, vetëm në qoftë se plotësohen kushtet dhe kriteret ligjore, të përcaktuara me akte nënligjore.
2. Këshilli i Ministrave, me propozim të Këshillit Kombëtar të Ujit, miraton formularin e kërkesës për leje dhe rinovim për shfrytëzim materialesh inerte nga shtretërit e lumenjve.
Neni 45
Detyrat e përdoruesve të ujit
Përdoruesit e ujit duhet:
a) të përdorin ujin në mënyrë racionale dhe ekonomike;
b) të respektojnë kushtet dhe detyrimet e vëna mbi të drejtën e përdorimit të ujit;
c) të respektojnë kushtet dhe detyrimet e përcaktuara mbi të drejtën e pronësisë;
ç) të sigurojnë mbrojtjen e ujit nga ndotja, të mbajnë nën kontroll cilësinë e ujit dhe të mbrojnë mjedisin nga ndotësit e ndryshëm;
d) të respektojnë të drejtat e përdoruesve të tjerë të ligjshëm të ujërave dhe të palëve të treta.
Neni 46
Thatësira dhe mungesa e ujit
Këshilli Kombëtar i Ujit, me propozimin e ministrit, në kushtet e thatësirës apo të mungesës së ujit, nxjerr vendim për marrjen e masave të nevojshme për thatësirën, i cili publikohet në Fletoren Zyrtare. Në këtë vendim përcaktohen:
a) kufizime në disa ose në të gjitha veprimtaritë që përfshijnë përdorimin e burimeve ujore;
b) kufizimi i përdorimit të ujit, në përputhje me licencat, autorizimet, lejet dhe koncesionet për përdorimin e ujit.
Neni 47
Trupat ujorë që përdoren si ujë i destinuar për pirje
1. Këshilli i basenit ujor për basenin ujor përkatës duhet të identifikojë në mënyrë të veçantë:
a) të gjitha trupat ujorë të destinuar për konsum njerëzor, që japin mesatarisht mbi 10 m³ në ditë ose që furnizojnë më shumë se 50 njerëz;
b) të gjithë trupat ujorë të destinuar për përdorime të tilla në të ardhmen.
2. Këshilli i basenit ujor dhe organet përkatëse të administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore duhet të sigurojnë mbrojtjen e burimeve ujore të referuara në këtë nen, me qëllim që të shmangin përkeqësimin e cilësisë së tyre dhe të kryejnë pastrimin e nevojshëm në atë nivel, me qëllim përftimin e ujit të pijshëm.
3. Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit, miraton zonat e mbrojtjes sanitare për burimet ujore të përcaktuara në këtë nen dhe dispozitat rregullatore për zbatimin e këtyre parashikimeve ligjore.
KREU VI
BURIMET E UJËRAVE KURATIVE, MINERALE, TERMOMINERALE DHE GJEOTERMALE
Neni 48
Menaxhimi i burimeve natyrore të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale
1. Menaxhimi i integruar mbi burimet natyrore të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale ka të bëjë me krijimin e një kuadri për mbrojtjen e këtyre burimeve me qëllim:
a) monitorimin e cilësisë së ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale nga ministria, ministria përgjegjëse për shëndetësinë dhe ministria përgjegjëse për ekonominë;
b) promovimin e përdorimit racional e të qëndrueshëm të këtyre ujërave, i cili kryhet duke u bazuar në mbrojtjen afatgjatë të burimeve natyrore, të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale;
c) reduktimin progresiv të ndotjes së burimeve natyrore të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale, me qëllim parandalimin e ndotjes së mëtejshme të tyre;
ç) ndalimin e ndërtimeve rreth zonave të burimeve natyrore të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale pa lejen e organeve të menaxhimit të burimeve ujore;
d) parandalimin e shkarkimeve të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale të përdorura dhe të patrajtuara në tokë, në ujë dhe në sistemin publik të kanalizimeve;
dh) vlerësimin e shkaqeve të ndotjes së ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale;
e) hartimin e planit të menaxhimit të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale nga organet e menaxhimit të burimeve ujore;
ë) kontrollin rreth zonave të burimeve natyrore të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale, i cili kryhet nga organet e menaxhimit të burimeve ujore;
f) ndalimin e ndryshimit të destinacionit të përdorimit të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale;
g) ndalimin e shpimeve dhe ndërhyrjeve në zonën e burimeve natyrore të ujërave kurative, termale, termominerale dhe gjeotermale;
gj) ndalimin e thithjes me pompa të ujit kurativ, termal, termomineral dhe gjeotermal direkt nga gryka e burimit.
2. Çdo person fizik ose juridik, që shfrytëzon burimet natyrore të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale, duhet të pajiset me leje pranë organeve të menaxhimit të burimeve ujore, e cila jepet në përputhje me planin e menaxhimit të këtyre ujërave.
3. Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit, miraton tarifat e përdorimit të ujërave kurative, termominerale dhe gjeotermale.
Neni 49
Pezullimi dhe ndryshimi i përkohshëm i kushteve të lejes për burimet natyrore të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale
1. Leja mund të ndryshohet, të pezullohet ose të shfuqizohet kur titullari përkatës i saj nuk përmbush kriteret e dhënies së këtij titulli ose ka shkelur detyrimet e përcaktuara në të.
2. Ndryshimi i kushteve, pezullimi dhe shfuqizimi i lejes kryhen, sipas rastit, nga organi që e ka lëshuar ose organi më i lartë epror:
a) kur kanë ndodhur ndryshime për shkak të forcave madhore; b) me kërkesë të mbajtësit të lejes;
c) në rast të mosrespektimit nga titullari i kushteve të lejes;
ç) kur ujërat kurative, minerale dhe termale, me të cilat lidhet leja, nuk janë përdorur sipas afatit të përcaktuar në lejen përkatëse;
d) me vdekjen e personit fizik apo me mbarimin e personit juridik.
KREU VII
AUTORIZIMET, LEJET DHE KONCESIONET PËR PËRDORIMIN E BURIMEVE UJORE
Neni 50
Organet e administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore që lëshojnë autorizime, leje dhe japin koncesione
1. Organet e administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore japin autorizime, leje dhe lidhin kontrata koncesioni për përdorimin e ujërave, duke u bazuar në parimet e proporcionalitetit, efiçencës dhe deburokratizimit, në zvogëlimin e barrierave administrative, si dhe në përputhje me procedurat e përcaktuara me ligj të veçantë ose me vendim të Këshillit të Ministrave, në zbatim të këtij kreu.
2. Këshilli i basenit ujor lëshon autorizimet dhe lejet në rastet kur aktiviteti do të kryhet brenda territorit të Republikës së Shqipërisë dhe brenda kufijve të një baseni të vetëm.
3. Këshilli Kombëtar i Ujit lëshon leje dhe autorizime në rastet kur aktiviteti do të kryhet brenda territorit të Republikës së Shqipërisë, por në një zonë që i kalon kufijtë e një baseni.
4. Ministria identifikon projektin koncesionar në bazë të klasifikimit të burimeve ujore, planit të menaxhimit të basenit ujor dhe sipas procedurave, kritereve dhe kushteve të përcaktuara me akte ligjore e nënligjore.
5. Autorizimet, lejet dhe koncesionet për përdorimin e ujërave:
a) janë personale dhe i takojnë titullarit të licencës, autorizimit, lejes, koncesionit përkatës;
b) nuk mund të transferohen pa miratimin e organeve të administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore;
c) janë të vlefshme për një afat të caktuar dhe rinovohen sipas një procedure të përcaktuar;
ç) mund të ndryshohen, të refuzohen, të pezullohen ose të shfuqizohen në bazë të këtij ligji dhe akteve nënligjore në zbatim të tij;
d) lëshohen pas pagimit të një tarife për shpenzimet administrative;
dh) regjistrohen në Regjistrin Kombëtar të Lejeve dhe Autorizimeve, sipas parashikimeve ligjore e nënligjore përkatëse;
e) nuk mund të refuzohen pa një vendim të arsyetuar të organit administrativ që shqyrton kërkesën për autorizim ose leje.
6. Këshilli i Ministrave, në zbatim të këtij ligji dhe ligjit nr. 10 081, datë 23.2.2009 “Për licencat, autorizimet dhe lejet në Republikën e Shqipërisë”, të ndryshuar, përcakton:
a) kushtet e posaçme të licencimit, të autorizimit dhe lejimit dhe dokumentet shoqëruese, të nevojshme, që paraqiten për këtë qëllim;
b) afatin e vlefshmërisë së licencës, të autorizimit dhe lejes;
c) procedurat dhe afatet e shqyrtimit dhe të vendimmarrjes administrative;
ç) procedurat e revokimit nga organet administrative.
Neni 51
Parimet e përgjithshme për dhënien e autorizimeve, lejeve dhe koncesioneve
Autorizimi, leja ose koncesioni lëshohet vetëm në qoftë se:
a) aktiviteti i personit fizik apo juridik, që është titullar i autorizimit, lejes apo koncesionit,
nuk ndikon negativisht në përdorimin e ujërave;
b) është në përputhje me planin e menaxhimit të basenit ujor përkatës;
c) nuk çon në shkeljen e normave të cilësisë së ujit, të përcaktuara në këtë ligj;
ç) nuk çon në cenimin e objektivave mjedisorë përkatës, të përcaktuar në këtë ligj; d) nuk bie ndesh me programin e masave, të parashikuar në bazë të këtij ligji.
Neni 52
Përparësitë në dhënien e lejeve, autorizimeve dhe koncesioneve
Për dhënien e një lejeje, autorizimi, koncesioni, organet e administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore përkatëse të ujit mbështeten në përparësitë e mëposhtme:
a) furnizimin me ujë të popullsisë, përfshirë edhe kërkesat e industrive që ndodhen brenda vijës kufizuese të qendrave të banuara dhe që kanë një nivel të ulët konsumi;
b) përdorimet për ujitje, bujqësi e akuakulturë;
c) përdorime për prodhim energjie elektrike nëpërmjet burimeve hidrike;
ç) përdorime të tjera industriale, që nuk përfshihen në kategorinë e mësipërme, përfshirë edhe përdorime në miniera;
d) peshkim;
dh) transport ujor;
e) argëtim e turizëm, përfshirë lundrimin për zbavitje; ë) përdorime të tjera.
Neni 53
Kushtet e përgjithshme të autorizimeve, lejeve dhe koncesioneve për përdorimin e ujërave
1. Autorizimi, leja apo kontrata koncesionare për përdorimin e ujërave përmban këto të dhëna të përgjithshme:
a) serinë, numrin dhe datën e miratimit dhe të hyrjes në fuqi; b) të dhënat për identifikimin e titullarit;
c) llojin e veprimtarisë që lejohet dhe qëllimin, për të cilin do të përdoret uji;
ç) sasinë e ujit që mund të përdoret, duke iu referuar ose një vëllimi fiks, ose një pjese të rrjedhës;
d) vëllimin e rrjedhës së kthyer, në qoftë se ka, dhe vendin ku rrjedha e kthyer do të shkarkohet; dh) sipërfaqen e tokës, me të cilën lidhet përdorimi i ujit, në rastet kur uji do të përdoret për ujitje;
e) vendin ku ushtrohet veprimtaria, kryhet veprimi apo përdoret e mira publike;
ë) kufizimet në ushtrimin e veprimtarisë, në kryerjen e veprimit apo në përdorimin e së mirës publike;
f) periudhën e vlefshmërisë së licencës, autorizimit, lejes apo koncesionit.
2. Licenca, autorizimi, leja apo kontrata koncesionare përmban detyrimisht kushtet e përgjithshme të mëposhtme,
në bazë të të cilave operatori detyrohet:
a) të përdorë ujërat në mënyrë racionale, duke shmangur mbetjet dhe duke mos dëmtuar mjedisin;
b) të përdorë ujërat vetëm për qëllimet, për të cilat i është dhënë licenca, autorizimi, leja apo kontrata koncesionare;
c) të paguajë të gjitha kostot, taksat, tarifat në lidhje me përdorimin e ujit;
ç) të instalojë ose të lejojë instalimin e pajisjeve për matjen e sasisë së ujit të përdorur, në përputhje me kërkesat e përcaktuara nga organi përkatës që ka lëshuar lejen, autorizimin apo koncesionin;
d) të regjistrojë vëllimin e ujit të përdorur, përfshirë dhe rrjedhën e kthyer;
dh) të japë të dhëna dhe informacion për përdorimin e ujit sa herë që i kërkohet nga organet e
ngarkuara për menaxhimin e burimeve ujore.
3. Kushtet e posaçme, dokumentet shoqëruese, afati i vlefshmërisë, procedurat e shqyrtimit dhe vendimmarrja
përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
4. Licenca dhe leja e dhënë nga institucionet qendrore apo institucionet e pavarura hyn në fuqi vetëm pas publikimit të saj në Regjistrin e Licencave dhe Lejeve, përveç rastit kur hyrja në fuqi e aktit që e miraton atë lidhet me botimin në Fletoren Zyrtare.
5. Lejet e përdorimit të ujit përfshihen në kategorinë III.6 të shtojcës së ligjit nr. 10 081, datë 23.2.2009 “Për licencat, autorizimet dhe lejet në Republikën e Shqipërisë”, të ndryshuar.
Neni 54
Pezullimi dhe ndryshimi i përkohshëm i kushteve të autorizimeve, lejeve apo koncesioneve
1. Autorizimi, leja dhe koncesioni mund të pezullohen ose të ndryshohen kur titullari përkatës nuk përmbush kriteret e dhënies së këtij titulli apo shkel detyrimet e përcaktuara në të.
2. Pezullimi dhe ndryshimi i kushteve që përmbahen në licencat, autorizimet, lejet dhe koncesionet kryhen nga organi lëshues:
a) si pasojë e një urdhri për thatësirën, të lëshuar në bazë të këtij ligji; b) kur kanë ndodhur ndryshime për shkak të forcave madhore;
c) me kërkesë të mbajtësit të titullit;
ç) në rast të mosrespektimit nga titullari të kushteve të autorizimit, lejes ose koncesionit.
Neni 55
Revokimi e shfuqizimi i autorizimeve dhe lejeve dhe zgjidhja e kontratës koncesionare
1. Zgjidhja e kontratës koncesionare dhe shfuqizimi ose revokimi i autorizimeve dhe lejeve mund të bëhen në rastet kur:
a) bazuar në interesin publik dhe në përputhje me planin e menaxhimit të baseneve ujore, është i domosdoshëm përdorimi i ujërave për një qëllim tjetër parësor, në përputhje me kategorizimet, sipas përparësive të përcaktuara në nenin 52 të këtij ligji;
b) titullari i autorizimit, lejes, koncesionit nuk respekton kushtet përkatëse edhe pas pezullimit të lejes,
autorizimit për një afat të caktuar;
c) me kërkesën e titullarit të autorizimit, lejes, koncesionit;
ç) ujërat, me të cilat lidhet leja, autorizimi ose koncesioni, nuk janë përdorur për një periudhë prej tre vjetësh;
d) me vdekjen e titullarit apo me mbarimin e personit juridik.
2. Çdo vendim i organeve vendore të menaxhimit të burimeve ujore për revokimin ose shfuqizimin e autorizimit, lejes mund të apelohet në rrugë administrative te ministri, sipas procedurave të parashikuara në Kodin e Procedurave Administrative, përveç rastit të parashikuar në shkronjën“d” të pikës 1 të këtij neni.
3. Akti administrativ i ministrit për revokimin ose shfuqizimin e lejeve apo autorizimeve mund të
ankimohet në gjykatën kompetente brenda afatit ligjor.
4. Për ankimet ndaj procedurave të dhënies së koncesionit dhe zgjidhjes së kontratës së koncesionit
do të zbatohet legjislacioni në fuqi për koncesionet.
Neni 56
Shpuesit profesionistë
1. Shpuesi profesionist për ujë, që e ushtron veprimtarinë mbi bazë tregtare, duhet të jetë i pajisur me licencën e parashikuar në kategorinë III.7 të shtojcës së ligjit për licencat. Kjo veprimtari licencohet sipas ligjit nr. 10 081, datë 23.2.2009 “Për licencat, autorizimet dhe lejet në Republikën e Shqipërisë ”, të ndryshuar.
2. Organet e menaxhimit të burimeve ujore japin leje për kryerjen e shpimit pasi shpuesi profesionist paraqet projektin teknik dhe hidrogjeologjik për shpimin, të hartuar nga subjekte juridike të licencuara, sipas legjislacionit në fuqi.
3. Shpuesi profesionist, jo më vonë se një muaj pas përfundimit të shpimit, u paraqet organeve të administrimit të burimeve ujore, në dy kopje, një raport të hollësishëm hidrogjeologjik në lidhje me shpimin, me mostrat e shtresave të shpuara, si dhe gjithë dokumentacionin përkatës, projektin fillestar të shpimit dhe relacionin pas shpimit. Organet e administrimit të burimeve ujore i dërgojnë një kopje Arkivit Qendror Gjeologjik.
4. Shërbimi Gjeologjik Shqiptar duhet t’u japë informacionin përkatës organeve të menaxhimit të burimeve ujore për projektet hidrogjeologjike dhe relacionet e shpimit, të dorëzuara nga subjektet pranë këtij institucioni.
5. Leja e shfrytëzimit për nxjerrje uji lëshohet nga organet e menaxhimit të burimeve ujore, pasi shpuesi profesionist paraqet relacionin teknik dhe hidrogjeologjik për përdorimin potencial të pusit, të hartuar nga subjekte juridike të licencuara,
sipas legjislacionit në fuqi.
6. Ndalohet ushtrimi i veprimtarisë së shpimit për nxjerrje uji nga ana e subjekteve fizike, juridike apo personave të palicencuar, pa leje përkatëse të shpimit nga organet e menaxhimit të burimeve ujore.
KREU VIII
ZONAT DHE SIPËRFAQET E MBROJTURA
Neni 57
Zonat e mbrojtjes higjieno-sanitare
1. Zonat e mbrojtjes higjieno-sanitare përcaktohen rrotull burimeve sipërfaqësore ose nëntokësore të ujit, që furnizojnë popullsinë urbane e rurale me ujë, me qëllim që të ruhet cilësia e ujit pranë burimit.
2. Kufijtë e këtyre zonave miratohen nga Këshilli i Ministrave, me propozimin e ministrit, ministrit përgjegjës për ekonominë, ministrit përgjegjës për shëndetësinë dhe ministrit përgjegjës për punët publike.
3. Zonat e mbrojtjes higjieno-sanitare përbëhen nga:
a) zona e parë e mbrojtjes rrotull burimit, që kontrollohet nga operatori që nxjerr, prodhon dhe shpërndan ujë të pijshëm.
Kjo zonë rrethohet;
b) zona e mbrojtjes së afërt, brenda së cilës ndalohen ndërtimet, zhvillimi i industrisë, kryerja e veprimtarive bujqësore e blegtorale, hapja e puseve, hapja e kanaleve, depozitimi apo shkarkimi i ndotjeve, i ujërave të ndotura, i substancave kimike e toksike, përdorimi i plehrave kimike dhe pesticideve, përdorimi si varrezë apo groposja e kafshëve të ngordhura;
c) zona e mbrojtjes së largët, brenda së cilës veprimtaritë e parashikuara në shkronjën “b” të kësaj pike do të jenë objekt i autorizimeve të posaçme administrative.
4. Personat fizikë dhe juridikë, interesat e të cilëve dëmtohen nga përcaktimi i zonave të mbrojtjes higjieno-sanitare, kompensohen sipas dispozitave të Kodit Civil të Republikës së Shqipërisë.
Neni 58
Mbrojtja e zonave të prirura ndaj ndotjes
1. Ministri harton aktet përkatëse nënligjore për shpalljen e zonave në rrezik nga ndotja prej elementeve apo substancave të dëmshme, si kimikatet e ndryshme, biocidet, për mbrojtjen e shëndetit të njerëzve, agrikulturës,
mjedisit, të cilat i paraqet për miratim në Këshillin Kombëtar të Ujit.
2. Ministri, në bashkëpunim me ministrin përgjegjës për bujqësinë dhe ministrin përgjegjës për ekonominë, nxjerr rregullore që përcakton programet, masat dhe detyrimet e tjera përkatëse, me qëllim reduktimin dhe parandalimin e ndotjes së ujërave nga substancat e dëmshme, si ato të përcaktuara në pikën 1 të këtij neni, ashtu edhe ato që shkaktohen apo rrjedhin nga veprimtari të tjera bujqësore, industriale dhe veprimtaria njerëzore.
Neni 59
Zonat e mbrojtjes emergjente
1. Organet e burimeve ujore mund të përcaktojnë dhe të shpallin zona ose sipërfaqe të mbrojtura sa herë që burimet sipërfaqësore ose nëntokësore rrezikohen seriozisht në sasi e cilësi, si dhe kur ekziston rreziku i përhapjes së sëmundjeve infektive,
sipas evidencave nga organet kompetente.
2. Regjimi i këtyre zonave ose sipërfaqeve, si dhe kufizimet e tyre vendosen dhe ndryshojnë sipas rrethanave specifike,
të cilat përcaktohen me akt nënligjor.
Neni 60
Zona të veçanta ruajtjeje
Këshilli Ministrave, nëpërmjet Sekretariatit Teknik të Këshillit Kombëtar të Ujit, miraton si zona të veçanta ruajtjeje zona të caktuara, basene, pjesë basenesh, rrjedha ujore, lumenj.
Neni 61
Bashkërendimi i planeve të rregullimit të territorit me ato të burimeve ujore
Autoritetet, që hartojnë planet dhe studimet e rregullimit të territorit, marrin në konsideratë planet e menaxhimit të burimeve ujore, të hartuara nga ministria dhe të miratuara nga Këshilli i Ministrave, me propozim të Këshillit Kombëtar të Ujit.
Neni 62
Tokat e mbuluara me ujë
1. Kënetat ose sipërfaqet e mbuluara me ujë, sipas përcaktimeve të bëra në këtë ligj, përfshirë edhe ato që janë krijuar artificialisht, quhen toka të mbuluara me ujë. Këshilli Kombëtar i Ujit përcakton kufijtë e tyre.
2. Të gjitha veprimtaritë, që kryhen ose ndikojnë mbi to, janë objekt i autorizimeve, lejeve dhe koncesioneve.
Neni 63
Zonat e rrezikshme për shëndetin
Këshilli Kombëtar i Ujit, në bashkëpunim me organet përkatëse shëndetësore dhe ato të mbrojtjes së mjedisit, përcakton zonat e rrezikshme për jetën dhe shëndetin e njerëzve, që janë shpallur si të dëmshme për interesat publikë dhe
vendos tharjen e tokave që janë nën ujë.
KREU IX
MBROJTJA E BRIGJEVE
Neni 64
Mbrojtja e brigjeve
Mbrojtja e brigjeve është detyrë publike, që realizohet me anë të ndërtimeve, rindërtimeve dhe mirëmbajtjes së pritave, veprave veshëse dhe veprave e masave të tjera teknike, ku përfshihen edhe ato biologjike.
Neni 65
Mbrojtja e përkohshme
Personat fizikë a juridikë, vendas dhe të huaj, pas marrjes së miratimit nga organet e administrimit dhe menaxhimit të burimeve ujore, mund të kryejnë veprimtari mbrojtëse të përkohshme në raste emergjence.
Neni 66
Veprimtaritë ndërtimore në brigje
Organet përgjegjëse të planifikimit të territorit në njësitë e qeverisjes vendore lëshojnë leje për ndërtimin, rindërtimin apo shembjen e objekteve mbrojtëse të brigjeve, mureve, pritave e veprave të tjera në brigje, vetëm pasi pajisen me autorizim të posaçëm nga organet e administrimit dhe të menaxhimit të burimeve ujore.
Neni 67
Veprimtari të ndaluara në brigje dhe plazhe
1. Në brigje, plazhe dhe në zonat e vërshimit ndalohen:
a) ndryshimi ose zhvendosja e mbulesës bimore natyrore apo artificiale;
b) marrja e materialeve inerte, rërë, zhavorr, gurë ose plisa;
c) ndërtimi i vendeve të parkimit për mjete ujore dhe automjete tokësore; ç) krijimi i vendeve të thata për rrjetat;
d) gërmimi, shpimi ose shpëlarjet;
dh) hedhja apo depozitimi i materialeve inerte që dalin nga prishja e objekteve ndërtimore, gërmimeve të ndryshme, si dhe veprimtarive të tjera që gjenerojnë mbetje;
e) shkarkimi i ujërave të ndotura urbane e industriale të patrajtuara.
2. Organet e menaxhimit dhe administrimit të burimeve ujore, në bashkëpunim me organet përgjegjëse të rregullimit e planifikimit të territorit, me qëllim sigurimin dhe mirëmbajtjen e bregut, kanë të drejtë të kufizojnë ose të ndalojnë shfrytëzimin e plazhit, të fundit të detit, të dunave, të brigjeve të pjerrëta dhe të çdo sipërfaqeje tjetër që është përcaktuar për mbrojtjen e bregut dhe mirëmbajtjen e tij.
KREU X
EFEKTET E DËMSHME TË UJIT
Neni 68
Përmbytjet
1. Organet e menaxhimit dhe administrimit të burimeve ujore, për të garantuar sigurinë e njerëzve, gjësë së gjallë dhe të pronave, marrin masat e nevojshme brenda sipërfaqeve që preken nga përmbytjet. Në rast përmbytjesh të mëdha, ato, në bashkëpunim me strukturat dhe organet përgjegjëse për emergjencat civile, urdhërojnë ekzekutimin e punimeve të emergjencës, duke kërkuar nga përdoruesit e ujit të gjitha pajisjet dhe materialet e nevojshme për këtë qëllim.
2. Organet e menaxhimit dhe administrimit të burimeve ujore, në bashkëpunim me strukturat dhe organet e qeverisjes vendore, janë përgjegjëse për parandalimin, përballimin dhe për rehabilitimin e gjendjes së shkaktuar.
3. Çdo person fizik apo juridik, subjekt i lejes, autorizimit, koncesionit detyrohet të bashkëpunojë me dhënien e çfarëdolloj ndihme dhe informacioni me autoritetet përgjegjëse të përcaktuara në këtë nen për eliminimin e pasojave të përmbytjeve
dhe efekteve të tjera të dëmshme të ujit.
4. Shkarkimet maksimale nga përdoruesit e ujit bëhen në përputhje me kushtet dhe kriteret përcaktuara në planet e menaxhimit të baseneve, si dhe akte të tjera nënligjore.
5. Për pikën 4 të këtij neni përjashtim bëjnë rastet kur shkarkimet bëhen të detyruara nga ardhja e plotave maksimale.
6. Kushtet dhe kriteret për shkarkimet maksimale miratohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
Neni 69
Tokat e përmbytura
1. Tokat, që mund të përmbyten gjatë daljes nga shtrati i zakonshëm i liqeneve, pellgjeve, rezervuarëve, lumenjve, përrenjve e rrjedhave të tjera, ruajnë statusin e tyre të mëparshëm ligjor.
2. Këshilli Kombëtar i Ujit, pas marrjes së mendimit nga strukturat drejtuese vendore, si dhe nga strukturat dhe organet përgjegjëse për emergjencat civile, në raste të veçanta vendos kufizime për përdorimin e zonave të përmbytura ose të zonave që janë nën efektet e dëmshme të ujit, kur këto rrezikojnë jetën e njerëzve, të gjësë së gjallë apo pronën publike e private.
3. Magazinimi i materialeve dhe lëndëve që mund të shpëlahen në ujë dhe ndërtimi i objekteve të reja në zonat e kërcënuara nga përmbytjet janë të ndaluar.
Neni 70
Planifikimi i menaxhimit të rrezikut nga përmbytjet
1. Ministria, në bashkëpunim me ministrinë përgjegjëse për emergjencat civile, harton akte nënligjore për planet dhe rregullat për menaxhimin e rrezikut nga përmbytjet, në përputhje me legjislacionin në fuqi për emergjencat civile dhe me
Planin Kombëtar të Emergjencave Civile.
2. Këshilli i basenit ujor harton për rrethet e basenit ujor të tij planin e menaxhimit të rrezikut nga përmbytjet, i cili fokusohet në parandalimin, mbrojtjen, gatishmërinë, përfshirë parashikimin e përmbytjeve dhe sistemet e paralajmërimit të hershëm, të cilin e paraqet për miratim në strukturat përgjegjëse për emergjencat civile.
3. Plani i menaxhimit të rrezikut nga përmbytjet hartohet duke marrë në konsideratë karakteristikat përkatëse të baseneve ujore. Planet e menaxhimit të përmbytjeve përfshijnë edhe promovimin e praktikave të përdorimit të qëndrueshëm të tokës, përmirësimin e aftësisë mbajtëse të ujit, kontrollin nga përmbytjet të zonave të caktuara, në rast përmbytjeje.
4. Plani i menaxhimit të rrezikut nga përmbytjet është pjesë përbërëse e planit të menaxhimit të basenit ujor.
KREU XI
VEPRAT DHE OBJEKTET UJORE
Neni 71
Ndërtimi
1. Ndërtimi i veprave dhe objekteve për shfrytëzimin e burimeve ujore dhe parandalimin e veprimeve të dëmshme të ujit, që bëhen për shërbime publike, është objekt i autorizimeve, lejeve ose koncesioneve, sipas legjislacionit në fuqi.
2. Personi juridik, përgjegjës për ndërtimin, brenda 30 ditëve nga përfundimi i veprës a objektit, duhet të njoftojë organet e administrimit a menaxhimit të burimeve ujore, që kanë lejuar kryerjen e veprimtarisë, që të kryejnë inspektimin përfundimtar në këtë vepër a objekt ujor.
Neni 72
Kompetencat e organeve të menaxhimit dhe administrimit të burimeve ujore
1. Organet e administrimit të burimeve ujore, në bashkëpunim me inspektoratin që mbulon fushën e mjedisit dhe organet e qeverisjes vendore, kanë të drejtë të mbikëqyrin e të detyrojnë subjektet, persona fizikë apo juridikë, për instalimin e pajisjeve për mbajtjen nën kontroll dhe matjen e sasisë së përdorimit të ujit në tokë private, si dhe të servituteve që nevojiten për hyrjen në instalime të tilla, për punën përgatitore dhe për ndërtimin.
2. Organet e administrimit të burimeve ujore, në bashkëpunim me inspektoratin që mbulon fushën e mjedisit, kanë të drejtë të kontrollojnë vënien në punë në afatet e përcaktuara në leje dhe mirëmbajtjen e objekteve ujore, si dhe të vendosin sanksione e të detyrojnë vendosjen e tubacioneve të transportit të ujit të pijshëm ose atij të kanalizimeve.
3. Organet e menaxhimit të burimeve ujore, në bashkëpunim me inspektoratin që mbulon fushën e mjedisit, kryejnë kontrolle periodike të punimeve dhe objekteve ujore. Për këtë qëllim, personat e autorizuar prej tyre kanë të drejtë të inspektojnë veprat, objektet dhe të kërkojnë të dhëna e dokumentacionin lidhur me to.
KREU XII
SHKARKIMET DHE KANALIZIMET
Neni 73
Shkarkimet e lëngshme
1. Shkarkimet në ujë, tokë, nëntokë bëhen me leje ose autorizim, të lëshuar nga organet e menaxhimit dhe administrimit të burimeve ujore, në përputhje me legjislacionin në fuqi.
2. Këshilli Ministrave, me propozim të ministrit, miraton normat e shkarkimeve të lëngshme dhe kërkesat e përgjithshme e specifike për lloje të ndryshme të veprimtarive, si rezultat i të cilave kryhen shkarkime të lëngshme në mjedis.
Neni 74
Sistemi i kanalizimeve të ujërave të ndotura
1. Për të gjitha veprimtaritë që gjenerojnë ujëra të ndotura është e detyrueshme të lidhen dhe të përdoren kanalizimet e ujërave të ndotura, në përputhje me legjislacionin që rregullon shërbimet e furnizimit me ujë dhe kanalizimeve,
si dhe me aktet nënligjore që zbatohen në këtë fushë.
2. Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit dhe ministrit përgjegjës për punët publike, miraton kriteret mjedisore për ndërtimin dhe funksionimin e sistemeve të kanalizimeve.
3. Sistemi i ujërave të ndotura planifikohet i tillë që të largojë me shpejtësi e të derdhë në vende të caktuara, larg vendbanimeve njerëzore, ujërat e kanalizimeve që vijnë nga godinat publike ose private.
4. Ndërtimi i sistemit të kanalizimeve duhet jetë i tillë që të shmangë derdhjet, të cilat, në destinacionin e tyre përfundimtar, ndotin ujërat sipërfaqësore, nëntokësore, si dhe ujërat bregdetare.
5. Subjekte të caktuara mund të marrin përgjegjësinë e grumbullimit, transportimit, trajtimit dhe derdhjes në vendet e caktuara të ujërave të kanalizimeve.
Neni 75
Sistemi individual dhe kolektiv i kanalizimeve
1. Kur disa persona përdorin një sistem të përbashkët për kanalizimet, përgjegjës para organeve të administrimit të burimeve ujore është enti që i shërben sistemit kolektiv të kanalizimeve.
2. Në rastin e një sistemi individual kanalizimesh, shkarkuesi është përgjegjës para organeve të administrimit të burimeve ujore, qoftë ky familjar ose jofamiljar.
Neni 76
Impiantet e trajtimit të ujërave të ndotura
Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit dhe ministrit përgjegjës për punët publike, miraton rregullore dhe akte normative për projektimin, ndërtimin dhe shfrytëzimin e sistemeve të impianteve të trajtimit të ujërave të ndotura.
KREU XIII
LEJET DHE AUTORIZIMET PËR SHKARKIMET E UJËRAVE TË NDOTURA
Neni 77
Dispozita të përbashkëta për leje dhe autorizime
1. Kërkesa për leje dhe autorizim për shkarkimet duhet të përmbajë në hollësi kriteret që duhet të plotësohen nga shkarkuesi, siç parashikohet në aktet nënligjore në fuqi. Në to përfshihen një përshkrim i impiantit të trajtimit, i pajisjeve dhe i procedurave monitoruese për të siguruar funksionimin e tij korrekt, si dhe çdo përkufizim i vendosur për përmbajtjen kimike dhe bakterologjike të shkarkimit.
2. Karakteristikat e lejeve dhe autorizimeve të shkarkimit janë të njëjta me ato të përdorimit të ujit. Në çdo rast, ato përmbajnë kushtet lidhur me impiantet e trajtimit e të monitorimit, si dhe në bazë të tyre do të vendoset për standardet e ujërave të trajtuara.
3. Lejet dhe autorizimet për veprimtaritë e shkarkimit të lëngjeve që mund të shkaktojnë infiltrimin ose akumulimin me kohë në ujërat sipërfaqësore, shtretërit natyrorë ose artificialë, shtresat ujëmbajtëse ose ujërat nëntokësore do të jepen vetëm pas një studimi kompleks të bërë brenda një viti nga data e kërkesës për leje shkarkimi. Studimi do të kryhet nga institucione të licencuara ose të akredituara, në përputhje me legjislacionin në fuqi.
4. Ripërdorimi i ujërave të ndotura është objekt i lejeve administrative. Në rast se ripërdorimi i ujërave do të bëhet nga një subjekt i ndryshëm nga subjekti i parë, atëherë të dyja subjektet duhet të pajisen me leje të veçanta. Këshilli Kombëtar i Ujit përcakton rregullat për ripërdorimin e drejtpërdrejtë të ujërave të ndotura, duke u bazuar në proceset e trajtimit,
cilësisë dhe qëllimin e përdorimit të këtyre ujërave pas trajtimit.
Neni 78
Lejet administrative
Leja, autorizimi për shkarkimin nga shoqëritë ose industritë, që bëjnë ose mund të bëjnë shkarkime ujërash të ndotura, jepen në bazë të akteve nënligjore dhe vetëm me kushtin që të jetë marrë më parë leja, autorizimi për shkarkimin.
Neni 79
Refuzimi i lejeve dhe autorizimeve
Organet e administrimit të ujit kanë të drejtë të refuzojnë lejet dhe autorizimet për veprimtari ose procese industriale, derdhjet e të cilave, pavarësisht nga trajtimi, paraqesin një rrezik serioz për ndotjen e burimeve ujore, sistemin ekologjik dhe mjedisin.
Neni 80
Ndryshimi i lejeve
1. Këshilli i basenit ujor ka të drejtë të vendosë në lidhje me pezullimin e përkohshëm, të përhershëm ose ndryshimin e lejes dhe autorizimit, kur është në kompetencën e këtij organi, nëse rrethanat, në të cilat është bazuar dhënia e tyre, kanë ndryshuar ose kur krijohen rrethana të reja, të cilat, nëse do të kishin ekzistuar në kohën e dhënies, do të kishin çuar në refuzim të lejes ose lëshimin e lejes me kushte dhe afate të tjera.
2. Këshilli i basenit ujor, për rastet kur kompetencën për pezullimin e përkohshëm, të përhershëm ose ndryshimin e lejes dhe autorizimit e ka Këshilli Kombëtar i Ujit, bën propozimet përkatëse me vendim formal, i cili i dërgohet Sekretariatit Teknik të Këshillit Kombëtar të Ujit për t’u shqyrtuar nga Këshilli Kombëtar i Ujit.
Neni 81
Ndërprerja e veprimtarive të shkarkimit të ujërave të ndotura
Organet e administrimit të ujit kanë të drejtë të urdhërojnë ndërprerjen e menjëhershme të të gjitha veprimtarive apo të pjesëve të veçanta të tyre, lidhur me shkarkimet e ujërave të ndotura, nga të cilat rezultojnë shkarkime të paautorizuara
që dëmtojnë interesin publik.
Neni 82
Pagesat për shpenzimet administrative
Aktivitetet e autorizuara të shkarkimit u nënshtrohen pagesave administrative, sipas kritereve dhe tarifave të vendosura nga Këshilli i Ministrave.
KREU XIV
SERVITUTET
Neni 83
Servitutet
Pronarët e tokave, për çështjet e servituteve që lidhen me rrjedhjen dhe marrjen e ujërave, u referohen përcaktimeve të bëra në dispozitat e Kodit Civil.
Neni 84
Veprimtaritë në brigje
Në tokat, pronë private dhe shtetërore, përbri brigjeve të lumenjve, përrenjve, kanaleve, liqeneve, pellgjeve, rezervuarëve, lagunave bregdetare dhe deteve duhet, detyrimisht, të lihet:
a) një sipërfaqe toke e lirë për përdorim publik, me gjerësi nga 5 deri në 100 metra nga këto brigje, sipas përkufizimit të bërë në këtë ligj. Gjerësia e saj mund të shtrihet më tej në afërsi të grykës së lumenjve, në rrethinat e ngushta të rezervuarëve ose kur kushtet topografike dhe hidrologjike të lumenjve, liqeneve ose rezervuarëve e bëjnë të nevojshme për sigurimin e njerëzve dhe të pasurisë. Veprimtaritë në këto zona përcaktohen me akte të Këshillit Kombëtar të Ujit;
b) një sipërfaqe toke e lirë për zhvillimin e veprimtarive që përcaktohen nga Këshilli Kombëtar i Ujit,
me gjerësi nga 100 m deri në 200m.
KREU XV
MONITORIMI
Neni 85
Monitorimi i statusit të ujërave të brendshme detare, sipërfaqësore, nëntokësore dhe zonave të mbrojtura
1. Këshilli i basenit ujor zbaton programin e monitorimit të statusit të ujërave, në mënyrë që të përcaktohet një rishikim koherent dhe i kuptueshëm i statusit të ujit, brenda secilit basen.
2. Për ujërat sipërfaqësore, programe të tilla mbulojnë:
a) statusin ekologjik, kimik e mikrobiologjik, potencialin ekologjik, si dhe biodiversitetin;
b) vëllimin dhe nivelin ose shkallën e rrjedhjes që kërkohet për të arritur statusin përkatës ekologjik dhe kimik, potencialin ekologjik.
3. Për ujërat tokësore, këto programe mbulojnë monitorimin e statusit kimik dhe të statusit sasior.
4. Sipas rastit, programet e përmendura në pikat 1, 2 dhe 3 të këtij neni plotësohen duke iu referuar edhe specifikimeve të dhëna në legjislacionin për zonat e mbrojtura.
5. Programi për ujërat nëntokësore mbulon dhe trajton monitorimin e statusit kimik dhe sasior.
6. Këto programe do të vihen në zbatim jo më vonë se 6 vjet pas miratimit të këtij ligji.
7. Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit, miraton kërkesat për programet e monitorimit, sipas këtij neni.
Neni 86
Monitorimi dhe menaxhimi i të dhënave
1. Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit, miraton rregulloren për hartimin e programit të monitorimit sistematik të kushteve të ujërave sipërfaqësore e nëntokësore dhe të zonave të mbrojtura.
2. Rregullorja përcakton parametrat që do të monitorohen, procedurat dhe masat teknike të nevojshme, përfshirë, por pa u kufizuar në kërkesat për marrjen e mostrave dhe analizave për secilin parametër, kontrollin e cilësisë, praktikat laboratorike, regjistrimin dhe menaxhimin e të dhënave.
3. Rregullorja përcakton kriteret për botimin e buletineve periodike vjetore dhe shumëvjeçare, me akses publik, të monitorimit të ujërave sipërfaqësore e nëntokësore dhe të zonave të mbrojtura.
Neni 87
Monitorimi i trupave ujorë të përcaktuar për prodhimin e ujit të pijshëm
Agjencia e basenit ujor është institucioni përgjegjës për monitorimin e trupave ujorë sipërfaqësorë dhe nëntokësorë,
të përcaktuar për prodhimin e ujit të pijshëm.
KREU XVI
KADASTRA KOMBËTARE E BURIMEVE UJORE DHE REGJISTRI KOMBËTAR I AUTORIZIMEVE, LEJEVE E KONCESIONEVE PËR PËRDORIMIN E BURIMEVE UJORE
Neni 88
Kadastra Kombëtare e Burimeve Ujore
1. Ministria është organi që krijon, menaxhon dhe përditëson Kadastrën Kombëtare të Burimeve Ujore.
2. Kadastra Kombëtare e Burimeve Ujore përmban të dhëna për:
a) ujërat sipërfaqësore që klasifikohen sipas statusit të tyre kimik dhe ekologjik;
b) zonat e mbrojtura;
c) trupat ujorë tepër të modifikuar;
ç) lejet e mjedisit për të ushtruar veprimtari, si rezultat i të cilave shkarkohen ujëra të përdorura në trupat ujorë;
d) zonat e prirura ndaj eutrofikimit dhe zonat ndaj nitrateve; dh) zonat e mbrojtjes higjieno-sanitare;
e) zonat e mbrojtjes emergjente;
ë) zona të veçanta ruajtjeje;
f) zonat e rrezikshme për shëndetin;
g) trupat ujorë të përcaktuar për prodhimin e ujit të pijshëm.
3. Këshilli i Ministrave, me propozim të ministrit, miraton kërkesat, kushtet, procedurat, fondet e nevojshme buxhetore për krijimin, mbajtjen, menaxhimin dhe përditësimin e Kadastrës Kombëtare të
Burimeve Ujore.
4. Të gjitha institucionet, entet dhe subjektet e tjera, publike ose jopublike, që merren me menaxhimin e burimeve ujore, detyrohen të caktojnë një përfaqësues që mban marrëdhënie me Sekretariatin Teknik të Këshillit Kombëtar të Ujit dhe dërgon të dhënat në Kadastrën Kombëtare të Burimeve Ujore, në bazë të formave dhe procedurave përkatëse të parashikuara me vendim të Këshillit të Ministrave.
5. Kadastra Kombëtare e Burimeve Ujore dhe të dhënat e saj mbahen, menaxhohen dhe përditësohen nëpërmjet
sistemit dhe arkivit elektronik.
Neni 89
Funksionet e Kadastrës Kombëtare të Burimeve Ujore
1. Informacioni në Kadastrën Kombëtare të Burimeve Ujore organizohet sipas të dhënave elektronike të integruara për burimet ujore, në mënyrë të pavarur dhe në bashkëpunim me njëra-tjetrën. Organet përgjegjëse për menaxhimin e burimeve ujore krijojnë, mbajnë dhe menaxhojnë përkatësisht bazën e të dhënave.
2. Kadastra Kombëtare e Burimeve Ujore dhe të dhënat e tij publikohen në faqen zyrtare të ministrisë.
3. Të dhënat e Kadastrës Kombëtare të Burimeve Ujore përdoren nga autoritetet dhe institucionet e tjera publike, kombëtare ose vendore, në përputhje me këtë ligj dhe me akte të tjera ligjore e nënligjore.
4. Çdo institucion hedh në Kadastrën Kombëtare të Burimeve Ujore pjesën e vet të të dhënave dhe
i publikon ato në faqen e vet elektronike.
Neni 90
Regjistri Kombëtar i autorizimeve, lejeve e koncesioneve për përdorimin e burimeve ujore
1. Agjencia e basenit ujor mban regjistrin ku shënohen të gjitha licencat, autorizimet, lejet, koncesionet e lëshuara, në përputhje me këtë ligj dhe aktet nënligjore në zbatim të tij.
2. Ministria krijon, mban, menaxhon dhe përditëson Regjistrin Kombëtar për të gjitha lejet, autorizimet dhe koncesionet e lëshuara nga organet e menaxhimit dhe administrimit të burimeve ujore.
3. Në çdo regjistër evidentohen:
a) të dhënat për të gjitha kërkesat, autorizimet, lejet dhe koncesionet e reja, të kërkuara në përputhje me këtë ligj ose për ndryshimin, rinovimin apo heqjen dorë nga ato ekzistuese;
b) procedurat e vënies në zbatim të këtyre autorizimeve, lejeve dhe koncesioneve.
4. Këshillat e baseneve ujore i përcjellin ministrisë të dhënat dhe informacionin që disponojnë në regjistrat e tyre,
në përputhje me parashikimet e këtij ligji.
KREU XVII
INFORMIMI I PUBLIKUT DHE KONSULTIMI
Neni 91
E drejta për të marrë dhe për të përdorur informacionin për burimet ujore
1. Çdo person fizik dhe juridik ka të drejtën t’i mundësohet dhënia e informacionit të disponueshëm në lidhje me burimet ujore.
2. Publikut i jepet informacion për dokumentet bazë dhe të dhënat e përdorura për hartimin e planeve të menaxhimit të baseneve, si dhe i krijohet mundësia për të marrë pjesë në procesin e konsultimit dhe komentimit të planeve të menaxhimit të baseneve ujore.
KREU XVIII
DISPOZITAT FINANCIARE
Neni 92
Tarifat për përdorimin e ujit
1. Këshilli i Ministrave miraton tarifat që paguhen për përdorimin e ujit, duke pasur parasysh këto faktorë:
a) llojin e ujit që kërkohet për përdorim; b) qëllimin e përdorimit të ujit;
c) stinën e vitit, gjatë së cilës përdoret uji; ç) sasinë e ujit që do të merret;
d) zërat e shpenzimeve të planifikimit, ndërtimit, shfrytëzimit, mirëmbajtjes e amortizimit të objekteve ujore dhe të ardhurat e parashikuara për përdoruesin e ujit nga përdorimi i këtij objekti ujor;
dh) përshtatshmërinë e impianteve për trajtimin dhe largimin e ujit pas përdorimit, në kuptimin e ndikimit mbi shëndetin e njerëzve, cilësinë e ujit dhe mjedisin.
2. Tarifat e përdorimit të ujërave ndërkufitare përcaktohen me vendim të Këshillit të Ministrave.
3. Përjashtohen nga pagimi i tarifave të ujit forcat zjarrfikëse, qofshin këto subjekte publike apo private,
të cilat përdorin ujin për rastet e shuarjes së zjarrit.
Neni 93
Shpenzimet administrative
1. Kushdo, që kërkon të ushtrojë veprimtari që lidhen me përdorimin apo shkarkimin e ujit, për ndërtimin e objekteve a veprave ujore, sipas këtij ligji, detyrohet të paguajë për shpenzimet administrative.
2. Këshilli i Ministrave, me propozim të Këshillit Kombëtar të Ujit, miraton tarifat për shpenzimet administrative.
Neni 94
Mbledhja e tarifave dhe pagesave për shpenzimet administrative
1. Tarifat e përdorimit të ujit dhe pagesat për shpenzimet administrative mblidhen nga organet e menaxhimit të burimeve ujore.
2. Të ardhurat, që krijohen nga shpenzimet administrative, gjobat dhe tarifat për përdorimin e ujit kalojnë në Buxhetin e Shtetit.
Neni 95
Organet përgjegjëse për zbatimin e ligjit
1. Organet e administrimit të burimeve ujore, njësitë e qeverisjes vendore, strukturat e ministrisë përgjegjëse për shëndetësinë, për bujqësinë, strukturat dhe organet e emergjencave civile, të rregullimit e planifikimit të territorit janë përgjegjëse për marrjen e masave dhe zbatimin e dispozitave të këtij ligji.
2. Inspektoratet, që mbulojnë fushën e mjedisit, shëndetësisë dhe bujqësisë, janë përgjegjëse për zbatimin e dispozitave të këtij ligji.
3. Inspektorati, që mbulon fushën e mbrojtjes së mjedisit, dhe agjencitë rajonale të mjedisit janë përgjegjëse për zbatimin e dispozitave të këtij ligji, në përputhje me dispozitat e ligjit nr. 10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”.
4. Përdoruesit e angazhuar në fushën e menaxhimit të ujërave, mbi të cilët zbatohet ky ligj, u japin inspektorëve që mbulojnë fushën e mjedisit të gjithë asistencën e nevojshme për kryerjen e inspektimeve në atë veprimtari, për marrjen, analizimin dhe grumbullimin e gjithë informacionit të nevojshëm për realizimin e detyrave të tyre, për qëllime të këtij ligji, në përputhje me kërkesat e ligjit nr. 10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit”.
5. Inspektimi për verifikimin e respektimit të kërkesave ligjore bëhet në përputhje me këtë ligj, me ligjin nr. 10 431, datë 9.6.2011 “Për mbrojtjen e mjedisit” dhe me ligjin nr. 10 433, datë 16.6.2011 “Për inspektimin në Republikën e Shqipërisë”.
KREU XIX
KUNDËRVAJTJET ADMINISTRATIVE
Neni 96
Inspektimi dhe konstatimi i shkeljes administrative
1. Kontrolli për verifikimin e respektimit të kërkesave ligjore bëhet nga Inspektorati Ndërtimor e Urbanistik Kombëtar, në përputhje me këtë ligj dhe me ligjin nr. 10 433, datë 16.6.2011 “Për inspektimin në Republikën e Shqipërisë”.
2. Kur konstaton shkeljen e dispozitave të këtij ligji, inspektori i inspektoratit që mbulon fushën e mbrojtjes së mjedisit vendos dënimin kryesor me gjobë, si dhe dënime të tjera plotësuese.
Neni 97
Sanksionet administrative
Shkeljet e dispozitave të këtij ligji, kur nuk përbëjnë vepër penale, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe ndëshkohen si më poshtë:
1. Shkarkimi në mjedis i ujërave të përdorura industriale, në kundërshtim me parashikimin e pikës 7 të nenit 30 të këtij ligji, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë nga 1 000 000 lekë deri në 5 000 000 lekë.
2. Veprimet e kryera në kundërshtim me nenin 39 të këtij ligji, lidhur me sasinë e rrjedhjes minimale ekologjike për çdo trup ujor natyror, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë nga 1 000 000 lekë deri në 2 000 000 lekë.
3. Lundrueshmëria dhe ndërtimi i strukturave ankoruese, portuale, i veprave mbrojtëse bregdetare dhe ishujve artificialë në det, të parashikuara në shkronjat “a” dhe “b” të pikës 2 të nenit 41 të këtij ligji, kur kryhen pa lejen e Këshillit Kombëtar të Ujit, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë nga 1 000 000 lekë deri në 2 000 000 lekë.
4. Mospajisja me autorizim nga organet e administrimit dhe menaxhimit të ujërave për veprimtaritë e parashikuara në shkronjat “a”, “b” dhe “c” të pikës 1 të nenit 42 të këtij ligji, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë
nga 100 000 lekë deri në 500 000 lekë.
5. Nxjerrja e materialeve inerte, si rërë, zhavor, që nxirren nga shtretërit e lumenjve, përrenjve, liqeneve me ose pa ujë, në kundërshtim me nenin 44 të këtij ligji, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë
nga 1 000 000 lekë deri në 2 000 000 lekë.
6. Shpimet dhe ndërhyrjet në zonën e burimeve natyrore të ujërave kurative, termale, termominerale dhe gjeotermale, si dhe thithja me pompa e ujërave kurative, termale, termominerale dhe gjeotermale direkt nga gryka e burimit, në kundërshtim me shkronjat “g” dhe “h” të pikës 1 të nenit 48 të këtij ligji, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohen me
gjobë nga 500 000 lekë deri në 1 000 000 lekë.
7. Shfrytëzimi i burimeve natyrore të ujërave kurative, minerale, termominerale dhe gjeotermale pa lejen e organeve të menaxhimit të burimeve ujore, si dhe ndryshimi i destinacionit të këtyre burimeve, në kundërshtim me pikën 2 të nenit 48 të këtij ligji, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë nga 500 000 lekë deri në 1 000 000 lekë.
8. Ushtrimi i aktivitetit mbi bazë tregtare nga shpuesit profesionistë të puseve pa licencë nga QKL-ja, në kundërshtim me pikën 1 të nenit 56 të këtij ligji, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë nga 100 000 lekë deri në 500 000 lekë.
9. Mosparaqitja në afat e raportit të shpimit nga ana e shpuesit profesionist në organet e administrimit të burimeve ujore, në përfundim të shpimit, e parashikuar në pikën 3 të nenit 56 të këtij ligji, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë nga 100 000 lekë deri në 300 000 lekë.
10. Ushtrimi i veprimtarisë së shpimit për nxjerrje uji nga subjekte fizike, juridike apo persona të palicencuar, që ndërmarrin operacione shpimi pa u pajisur më parë me lejen për shpim nga organet e menaxhimit të burimeve ujore, të parashikuar në pikën 6 të nenit 56 të këtij ligji, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë nga 300 000 lekë deri në 500 000 lekë.
11. Kryerja e veprimtarive pa lejet apo autorizimet përkatëse në zonat e mbrojtjes higjieno-sanitare, të parashikuara në shkronjat “a”, “b” e “c” të pikës 3 të nenit 57 të këtij ligji, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë
nga 500 000 lekë deri në 1 000 000 lekë.
12. Veprimet që kryhen në kundërshtim me nenet 67, 69 pika 3 dhe 84 të këtij ligji, lidhur me veprime për mbrojtjen e brigjeve, kryerjen e veprimtarive në brigje pa lejet përkatëse, për kryerjen e veprimtarive të ndaluara në brigje dhe plazhe, për magazinimin e materialeve e lëndëve dhe ndërtimin e objekteve të reja në zonat e kërcënuara nga përmbytjet, si dhe për ndërtimin e veprave dhe objekteve ujore pa lejet përkatëse, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë
nga 1 000 000 lekë deri në 2 000 000 lekë.
13. Veprimet që kryhen në kundërshtim me pikën 4 të nenit 68 të këtij ligji, lidhur me shkarkimet maksimale nga përdoruesit e ujit, të cilat nuk bëhen në përputhje me kushtet dhe kriteret e përcaktuara në planet e menaxhimit të baseneve, si dhe akteve të tjera nënligjore, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë nga 1 000 000 lekë deri në 2 000 000 lekë.
14. Veprimet që kryhen në kundërshtim me pikën 1 të nenit 71 të këtij ligji, lidhur me ndërtimin e veprave dhe objekteve për shfrytëzimin e burimeve ujore, pa lejen apo autorizimin përkatës, përbëjnë kundërvajtje administrative dhe dënohen me gjobë
nga 500 000 lekë deri në 1 000 000 lekë.
15. Mosnjoftimi i organeve të administrimit apo menaxhimit të burimeve ujore për përfundimin e veprës apo objektit brenda afatit ligjor, sipas pikës 2 të nenit 71 të këtij ligji, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë
nga 100 000 lekë deri në 300 000 lekë.
16. Shkarkimet në ujë, tokë, nëntokë apo në gropa, pa miratimin e lëshuar nga organi i menaxhimit të burimit ujor, parashikuar në pikën 1 të nenit 73 të këtij ligji, përbën kundërvajtje administrative dhe dënohet me gjobë nga 500 000 lekë deri në 1 000 000 lekë.
17. Krahas dënimit me gjobë, në varësi të ndotjes dhe dëmtimit, vendoset dhe pezullimi i pjesshëm apo i plotë i aktivitetit, si edhe sekuestrimi i mjeteve dhe pajisjeve, të cilat kalojnë në rezervat e shtetit.
Neni 98
Klasifikimi i masave administrative
Masat e gjobës, pezullimit të veprimtarisë deri në 10 ditë, pezullimit të veprimtarisë për një afat dymujor ose heqjes së lejes, të parashikuara në këtë ligj, janë dënime kryesore, ndërsa masat e tjera si sekuestrimi i mjeteve dhe pajisjeve, materialeve inerte gjendje janë dënime plotësuese.
Neni 99
Ankimi
1. Kundër vendimit të organeve të menaxhimit dhe administrimit të burimeve ujore mund të bëhet ankim në gjykatën kompetente brenda 30 ditëve nga data e njoftimit të vendimit.
2. Kundër vendimit të Inspektoratit Ndërtimor Urbanistik Kombëtar mund të bëhet ankim ose ankim i veçantë, në përputhje me ligjin nr. 10 433, datë 16.6.2011 “Për inspektimin në Republikën e Shqipërisë”.
Neni 100
Ekzekutimi i kundërvajtjeve administrative
Ekzekutimi i masave administrative në zbatim të këtij ligji bëhet në përputhje me ligjin nr. 10 279, datë 20.5.2010 “Për kundërvajtjet administrative”.
KREU XX
DISPOZITA KALIMTARE DHE TË FUNDIT
Neni 101
Propozimi dhe miratimi i akteve nënligjore
1. Këshilli i Ministrave, brenda 3 vjetëve nga hyrja në fuqi e këtij ligji, miraton aktet nënligjore në zbatim të neneve 8, 17 pika 2, 22 pika 2, 25 pika 3, 26 pika 3, 29, 31 pika 1, 34 pika 3, 36 pika 2, 37 pika 3, 41 pika 3, 42 pika 5, 44 pika 2, 47 pika 3, 48 pika 3, 50 pikat 1 dhe 6, 53 pika 3, 57 pika 2, 60, 61, 68 pika 6, 73 pika 2, 74 pika 2, 76, 82, 85 pika 7, 86 pika 1, 88 pika 3,
92 pikat 1 dhe 2 dhe 93 pika 2 të këtij ligji.
2. Ministri miraton aktet nënligjore për zbatimin e neneve 26 pika 4, 27 pikat 1 dhe 2 dhe 35 pika 1 të këtij ligji.
3. Ministri, në bashkëpunim me ministrin përgjegjës për bujqësinë, ministrin përgjegjës për ekonominë dhe atë për shëndetësinë, nxjerr rregullore për zbatimin e pikës 2 të nenit 35 dhe pikës 2 të nenit 58 të këtij ligji.
4. Këshilli Kombëtar i Ujit miraton aktet për zbatimin e neneve 9 pika 3, 17 pika 2, 23 pika 2, 28 pika 4, 35 pika 1, 41 pika 2, 46 pika 1, 50 pika 3, 58 pika 1, 62 pika 1, 63, 69 pika 2, 77 pika 4 dhe
84 shkronja “a” të këtij ligji.
5. Ministri, në bashkëpunim me ministrin përgjegjës për emergjencat civile, miraton akte nënligjore
për zbatimin e pikës 1 të nenit 70 të këtij ligji.
Neni 102
Kur leja ose autorizimi i lëshuar para hyrjes në fuqi të këtij ligji bie në kundërshtim me dispozitat e këtij ligji, ajo shfuqizohet, por pa i hequr të drejtën titullarit të vazhdojë aktivitetin deri në mbarim të afatit dhe, me mbarimin e tij,të aplikojë një leje ose autorizim të ri.
Neni 103
Shfuqizimet
Me hyrjen në fuqi të këtij ligji, ligji nr. 8093, datë 21.3.1996 “Për rezervat ujore”, i ndryshuar, si dhe çdo dispozitë tjetër që bie në kundërshtim me dispozitat e këtij ligji shfuqizohen.
Neni 104
Hyrja në fuqi
Ky ligj hyn në fuqi 1 vit pas botimit në Fletoren Zyrtare.
Miratuar në datën 15.11.2012
Shpallur me dekretin nr.7845, datë 3.12.2012 të Presidentit të Republikës së Shqipërisë, Bujar Nishani
LIGJI PËR MENAXHIMIN E INTEGRUAR TË BURIMEVE UJORE - Nr. 111/2012. datën 15.11.2012
-
Libraria UBT
- Posts: 96
- Joined: 06 Jul 2015, 19:54
- Rreth Jush: Libraria Universitare e UBT-së është një subjekt shërbimi i specializuar në shpërndarjen e librit, pranë Universitetit Bujqësor të Tiranës. E kryen këtë aktivitet që nga viti 1998.
Qellimi i saj është promovimi dhe shpërndarja e librave që kanë si objekt fushat e studimeve universitare të UBT-së, për studentët dhe të interesuarit e tjerë.
Misioni: Të bëhet një pikë gjithnjë e më atraktive për shpërndarjen e librit me profil bujqësine, agrobiznesin, ekonominë, mjedisin, veterinarinë, bioteknologjinë, ushqimin dhe pyjet, për studentët e UBT-së, stafin dhe të interesuarit e tjerë të këtyre fushave.
Libraria Universitare e UBT-së, ofron për studentët dhe lexuesit libra në fushat: Sociologji, Drejtësi, Personalitete, Filozofi, Psikologji, Fjalorë, Histori, Letërsi artistike etj.
Share This
0
0
Loading...
Who is online
Users browsing this forum: No registered users and 1 guest
Libraria UBT
Libraria Universitare e UBT-së është një subjekt shërbimi i specializuar në shpërndarjen e librit, pranë Universitetit Bujqësor të Tiranës. E kryen këtë aktivitet që nga viti 1998.
Qellimi i saj është promovimi dhe shpërndarja e librave që kanë si objekt fushat e studimeve Universitare të UBT-së, për studentët dhe të interesuarit e tjerë.
Misioni: Të bëhët një pikë gjithnjë e më atraktive për shpërndarjen e librit me profil bujqësine, agrobiznesin, ekonominë, mjedisin, veterinarinë, bioteknologjinë, ushqimin dhe pyjet, për studentët e UBT-së, stafin dhe të interesuarit e tjerë të këtyre fushave.
Libraria Universitare e UBT-së, ofron për studentët dhe lexuesit libra nga fushat: Sociologji, Drejtësi, Personalitete, Filozofi, Psikologji, Fjalorë, Histori, Letërsi artistike, etj.
Linke të Tjera
Na Kontaktoni
- librariaubt@gmail.com
- Administrator: +355 66 66 70 250
- Stafi: +355 66 562 3795
- Dërgo Mesazh për Administratorin
